امام صادق عليه السلام :إِذا جاهَرَ الفاسِقُ بِفِسقِهِ فَلا حُرمَةَ لَهُ وَلا غيبَةَ : هرگاه شخص فاسق و گنهكار آشكارا گناه كند، نه حرمتى دارد و نه غيبتى. 

 (بحارالأنوار، ج75، ص253، ح32) 

  2- شنونده غیبت

امام على عليه السلام :اَلسامِعُ لِلغيبَةِ كَالمُغتابِ: شنونده غيبت، مانند غيبت كننده است. 

 (غررالحكم، ج1، ص 307، ح1171)

  3- کفاره غیبت

پيامبر صلى الله عليه و آله: كَفّارَةُ الاِغتيابِ أَن تَستَغفِرَ لِمَنِ اغتَبتَهُ : كفّاره غيبت اين است كه براى شخصى كه از او غيبت كرده اى، آمرزش بطلبى.

 (امالى طوسى، ص 192)

 4-  وظیفه فرد در جمع غیبت کننده

پيامبر صلى الله عليه و آله: إِذا وُقِعَ فِى الرَّجُلِ وَأَنتَ فى مَلأٍَ، فَكُن لِلرَّجُلِ ناصِرا وَلِلقَومِ زاجِرا وَقَمُ عَنهُم : اگر در ميان جمعى بودى و از كسى غيبت شد، او را يارى كن و آن جمع را از غيبت كردن بازدار و از ميانشان برخيز و برو.

 (كنزالعمال، ج3، ص586، ح8028)

 5- مقایسه غیبت و خوره

پيامبر صلى الله عليه و آله:اَلغيبَةُ اَسرَعُ فى دينِ الرَّجُلِ المُسلِمِ مِنَ الكِلَةِ فى جَوفِهِ : غيبت كردن در (نابودى) دين مسلمان مؤثرتر از خوره در درون اوست.

 (كافى، ج2، ص357، ح1)

 6- نتیجه دفاع از کسی که از او غیبت شده

امام باقر عليه السلام: مَنِ اغتيبَ عِندَهُ أَخوهُ المُؤمِنُ فَنَصَرَهُ وَأَعانَهُ نَصَرَهُ اللّه  فِى الدُّنيا وَالاخِرَةِ وَمَنِ اغتيبَ عِندَهُ أَخوهُ المُؤمِنُ فَلَم يَنصُرهُ (وَلَم يُعِنهُ) وَلَم يَدفَع عَنهُ وَهُوَ يَقدِرُ عَلى نُصرَتِهِ وَعَونِهِ إِلا ّخَفَضَهُ اللّه فِى الدُّنيا وَالاخِرَةِ : كسى كه در حضور او از برادر مؤمنش غيبت شود و او به ياريش برخيزد، خداوند در دنيا و آخرت او را يارى دهد و كسى كه در حضور او از برادر مؤمنش غيبت شود و او ـ با آن كه مى تواند ياريش كند  به يارى او برنخيزد و از وى دفاع نكند، خداوند او را در دنيا و آخرت پَست گرداند.

 (ثواب الاعمال، ص 148)

منبع : http://www.aviny.com/hadis-mozooee/akhlaghi/doroogh.aspx