| نام ها و صفات ابليس ابليس به معناى نا اميدى ، مايوس شدن از رحمت خدا؛ تحير و سرگردانى، حزنى كه از شدت ياس پيدا مى شود؛ اندوهگين و سر در گريبان كردن است. ابليس نام هماني است كه آدم را فريب داد و باعث بيرون شدن او و همسرش از بهشت گرديد و الان با تمام قدرت ، خود و لشگريانش در كمين انسان ها به ویژه انسان های بى ايمان و سست عنصر هستند. ابليس موجودى است حقيقى و زنده ، با شعور، مكلف ، نامرئى و فريب كار؛ همان كه از امر خدا سرپيچى نمود و هم اكنون هم مردم را اغوا مى كند و بر انجام گناه و خلاف تشويق مى نمايد. چهره ابليس ، چهره تكبر و عصيان ، نخوت و تمرد، خودخواهى و خود محورى و مظهر غرور و خود برتر بينى است.
لفظ ابليس ، به صورت مفرد، يازده بار در قرآن آمده كه جز دو مورد بقيه مربوط به خلقت آدم عليه السلام است. از جمله: فرشتگان را فرمان داديم كه بر آدم سجده كنند، همه سجده كردند، جز ابليس ، كه سرپيچى و تكبر نمود و از كافران گرديد. ابليس گمان باطل خود را به صورت صدق و حقيقت ، در نظر مردم جلوه داد تا جز گروه اندكى از اهل ايمان ، همه او را تصديق كردند و پيرو او شدند.
|
