قرآن در سوره حجر آیه 3مى فرماید: ذَرْهُمْ یَأْكُلُواْ وَیَتَمَتَّعُواْ وَیُلْهِهِمُ الأَمَلُ فَسَوْفَ یَعْلَمُونَ بگذارشان تا بخورند و بر خوردار شوند و آرزوها سرگرمشان کند، پس به زودى خواهند دانست.
آرزو کردن اگر به نحو معقول و منطقى و با آینده نگرى باشد، نه تنها مفید، بلکه لازم است. اما وقتى این عامل از حد بگذرد و به صورت آرزوهاى دور و دراز در آید، عامل بدبختى و غفلت مى گردد.
این مطلب از نشانی زیر دریافت شده است:
http://fajr57.ir/?id=29291
تمامي حقوق براي هیئت انصارالخميني محفوظ است.
