| درمنزلگه فتنه امام علی(ع) با مردم بصره درباره حوادث و فتنه های آینده صحبت می کرد، در این هنگام مردی از حاضران برخاست و عرض کرد: یا امیرالمومنین، ما را از فتنه خبر بده.
امام(ع) در پاسخ او، دو آیه آغاز سوره عنکبوت را خواند: « آیا مردم می پندارند به حال خود رها می شوند، و امتحان و آزمایش نخواهند شد؟! » آنگاه فرمودند: من می دانستم تا پیامبر(ص) در میان ما است، آزمایش نمی شویم.
از پیامبر اکرم(ص)پرسیدم، منظور از این فتنه چیست که خداوند تو را به آن آگاه ساخته است؟
فرمود: ای علی! بزودی این مردم، پس از من با اموالشان امتحان و آزمایش می شوند، ولی دیندار بودن خود را منتی بر خدا قرار می دهند و با این حال، به رحمت الهی امیدوارند و خود را از خشم الهی در امان می پندارند، حرام را با ترفندهای دروغین، حلال می شمارند، شراب را با نبیذ، رشوه را با هدیه، و ربا را به نام تجارت حلال و روا می دانند.
از پیامبر(ص) پرسیدم: «این گونه افراد را در چه جایگاهی قرار دهم آیا در جایگاه مرتدین یا در جایگاه فتنه؟ »
فرمود: آنان را در جایگاه فتنه قرار بده. »
منبع : نهج البلاغه، خطبه 156
|
