سوی خود می بری  افسوس  پر و بالم نیست

کی تمنّای وصالت به اجابت برسد ؟

وای اگر ،  رخصتِ  وصل تو در اقبالم نیست

تو  نه آنی که بگویی  به  سبک بادِ  صبا

پاسخ عرض ارادت ، که به منوالم نیست !

روزگاری  که  بسی  گمشده در خویشتن اند

سخنی  جز  تو در این  دایره ی قالم نیست

راز خود با که بگویم  ، دلم آرام شود

غیرت  ای راحت جان ، محرم اسرارم نیست

در خیالم به هوای تو همی سیر کنم

خوشتر از سیر تو در وادیِ احوالم نیست

کس چه داند که در این دوره ی هجران و فراق

گذر روز و شبم ، کمتری از سالم نیست

گو (مهاجر) به چه نازد که به درگاه شما

وزن افعال نکو ، ذرّه و مثقالم نیست

** علی اکبر پورسلطان ( مهاجر ) **

استفاده با ذکر منبع " fajr57.ir " جایز است