1- اخلاق يعنى شكوفايى حقيقت در درون آدمى.
2- جامعه براى خود داراى شخصيّتى است كه انديشمندان به منزله عقل و اخلاقيّون به منزله وجدان آن مى باشند.
3- بخنديم، اما سرمايه خنده ما گريه ديگران نباشد.
4- گاهى براى نابود ساختن تلخى هاى صفات زشت، شيرين ترين داروها تلخ ترين اندرزهاست.
5- كردارِ عينى و عملىِ مربّيان بشرى در تعليم و تربيت، اساسى تر و مؤثرتر از گفتار آنان است.
6- بهترين و ارزنده ترين حيات آن است كه كار و كوشش در آن موجب به ثمر رسيدن شخصيّت انسانى شود.
7- هيچ عملى بدون عكس العمل در صحنه هستى به وجود نمى آيد خواه خوب و خواه زشت.
8- بشر با همه داد و فريادهايى كه درباره پيشرفت و تكامل به راه انداخته، هنوز نتوانسته است خود را از زندان خودخواهى نجات بدهد.
9- حياتى كه مبناى حركت خود را بر روى خودخواهى استوار سازد، پديده اى است ضدّ حياتِ خود و ديگران.
10- صبرى كه سكوى پرواز است براى پرواز در فضاى والاى انسانى و موجب تجلىّ خدا بر انسان، صبر در مقابل لذّت هاست.
منبع : www.tebyan.net (با انتخاب و دسته بندی جدید)