آیا تابهحال منتظر دریافت پیامک خاصی از موبایلتان ماندهاید؟ باشنیدن صدای پیامک گوشی، شما به سرعت به سمت گوشی خود میروید، اما با نگاه کردن به گوشی خود با یک پیامک تبلیغاتی مواجه میشوید. این موقع چه حسی به شما دست میدهد. متاسفانه این روزها بازار اینگونه تبلیغات با گسترش خطوط تلفنهمراه داغ است و روزانه تعداد زیادی از این پیامکها به مشترکین ارسال میشود
بعد از یک روز کاری خسته کننده، آماده خواب میشود، عقربههای ساعت حدود نیمه شب را نشان میدهند، باید برای فردا آماده شود. آن قدر خسته است که حتی فرصتی برای مرور برنامههای فردایش پیدا نمیکند، چشمها میرود و خواب، آرام و سریع در قاب چشمانش جای میگیرد، اما هنوز یک ربع ساعت نگذشته است که آهنگ تلفن همراه بلند میشود، سراسیمه از خواب میپرد، چند ثانیهای طول میکشد تا موقعیتش را دریابد، وقتی میفهمد نیمه شب است و پیامکی الان در تلفن همراهش جا خوش کرده است، برمی خیزد تا رسیدن به تلفن همراهش که آن سوتر روی میز جا خوش کرده است،
راهی نیست، اما در همین فاصله چهره بیمار پدر و مادر بیمارش از جلوی چشمانش میگذرد، «نکند حالشان بد شده باشد»، «نکند اتفاق بدتری افتاده است؟»، «نکند...»، وقتی گوشی اش را روشن میکند، با یک پیامکمواجه میشود که متعلق به یک پیتزا فروشی در همان حوالی است.کابوسی که به سراغش آمده بود، رهایش میکند. خوابش پریده است و تا صبح باید با همه خستگیهایش، کلنجار برود.
به گزارش پایگاه خبری تحلیلی اعتدال، «پیامکهای تبلیغاتی» که گاه به آنها « پیامکهای مزاحم»گفته میشود، این روزها از بسیاری گوشیهای تلفن همراه سر در میآورد، حال تصور کنید که پیامی مربوط به ثبت نام مسکن مهر را یک دانش آموز دبستانی دریافت میکند یا آغاز ترم زمستانی یک آموزشگاه زبان، به دست یک سالمند خانه نشین میرسد.
مشاوره حقوقی...، نمایندگی مبل...، اینترنت پرسرعت و هوشمند...، ثبت نام فراگیر دانشگاه پیام نور...، کارخانه آرد... یا حراج فروشگاه...و بسیاری پیامکهای تبلیغی دیگر روزانه راهی بسیاری گوشیها میشود که کاربران آنها دلیل دریافت این پیامکها را نمیدانند. برخی کارشناسان ارتباطات این شیوه تبلیغاتی را که در ارتباط با یکی از شخصیترین وسایل ارتباطی اتفاق میافتد، تجاوز به حریم خصوصی افراد عنوان میکنند و عدهای دیگر این توصیف را اغراقآمیز میدانند.
از ابتدای سال 1384 که شرکت ارتباطات سیار ایران، شیوه عدم دریافت پیامکهای تبلیغاتی را اطلاع رسانی کرده است، تاکنون تعداد مشترکانی که خواهان این موضوع بوده اند، در مقایسه با مجموع مشترکان تلفن همراه، بسیار کم بوده است. شاید مهمترین دلیل آن، اطلاع نداشتن بسیاری از شهروندان از ارائه این خدمت از سوی شرکت ارتباطات سیار است.
در همان زمان، روابط عمومی و امور بینالملل شرکت مخابرات ایران، طی اطلاعیهای اعلام کرد: مشترکانی که تمایلی برای دریافت پیامکهای تبلیغاتی ندارند، میتوانند از طریق تماس با شماره 9990، نسبت به حذف شماره خود از فهرست گیرندگان پیامکهای تبلیغاتی، اقدام کنند.
در این اطلاعیه همچنین آمده است:«ارسال پیامک انبوه برای مشترکان تلفن همراه، طبق تعهدنامه و براساس قوانین و الزامات قرارداد Cpها صورت میگیرد و مشترکانی که تمایلی به دریافت این گونه پیامکها ندارند، میتوانند با اعلام مشخصات مالک، شماره تلفن مورد نظر و شماره پرونده ذکر شده در شناسنامه تلفن همراه، موضوع را به مرکز تماس 9990 همراه اول اعلام کنند.»
اما یکی از شهروندان که از دریافت پیامکهای تبلیغاتی به تنگ آمده است، درباره تجربه استفاده از این خدمات میگوید: طی سال گذشته دو بار برای قطع پیامکهای تبلیغاتی با شماره اعلام شده از سوی شرکت ارتباطات سیار ایران تماس گرفتم، اما بعد از دو هفته، ارسال این پیامکها دوباره آغاز شد و تا به حال هم ادامه دارد.
امروزه در همه کشورهای جهان، شهروندان در معرض پیامهایی هستند که نه نیاز و نه علاقهای به آنها دارند و نه متقاضی دریافت هستند.این موضوع به نوعی نقض حقوق شهروندی است، حالا عاملش هر کس میخواهد باشد. البته در حوزه خبررسانی استثناهایی وجود دارد، به این معنا که اگر به حق دسترسی به اطلاعات، به عنوان بخشی از حقوق شهروندی قائل باشیم، ایمیلها و پیامکهایی که اخبار واقعی و به روز را منتقل میکنند، میتوانند در زمره همان استثناها جا بگیرند.
به هر رو این قبیل موضوعها، بحثهایی است که تکنولوژیهای جدید با خود آورده است. بحث مغایرت پیشرفت تکنولوژی با حقوق شهروندی و تجاوز به حریم افراد، یکی از همین موارد مناقشه است. برخی معتقدند، ارزش آزادیهایی که این تکنولوژیها به ارمغان میآورند، به حدی است که بهتر است مشکلاتش را تحمل کنیم. البته در مقابل این نظر، بدون شک مواضع مخالفی هم وجود دارد.