«اسلام كه دين واقع بيني است، بلكه به طور عموم دين كه به معناي محاسبه واقعيات است، چطور ممكن است بعد مادي آدمي را فراموش نمايد، يا به عنوان اداره كننده ي مركب و وسيله منحصر حيات تلقي نمايد. روح انساني- الهي آدمي بدون «من» فعاليتي ندارد، «من» بدون حيات نمي‌تواند تكاپويي براي رسيدن به روح انساني- الهي داشته باشد. حيات بدون ميدان تنظيم يافته ماديات و وسائل معيشت حتي يك لحظه توانايي بقا ندارد. پس آن مكتبي كه مي‌خواهد انسان را در گذرگاه حيات به رسيدن به روح انساني - الهي نايل سازد اولين قانون ضروري آن عبارت است از تنظيم ماديات و مسائل اقتصادي جامعه.
منابع معتبر اسلامي: قرآن و عقل و احاديث معتبر اهميت زندگي مادي و بهبود اقتصاد جامعه را به اندازه‌اي مورد تاييد قرار داده است كه اگر كسي براي مطالعه در اسلام شناسي نخست به شناخت مسائل و اصول اقتصادي اسلام وارد شود گمان خواهد كرد كه اسلام يك دين اقتصادي محض است و تنها به بعد مادي انسان‌ها اهميت مي‌دهد.
بدون تنظيم مالكيت به عنوان وسيله زندگاني در اجتماع و بدون تفسير ماهيت و توجيه صحيح پول و بدون تامين خوراك و پوشاك و لباس و مسكن و دارو و ساير وسايل حيات ، چه اخلاقي و چه معنوياتي و كدامين عبادت و اعتلاي روحي را از انسان ها مي‌توان توقع داشت؟! روايت معتبري در فروع كافي مي‌گويد روزي پيامبر اكرم(ص) اين دعا را مي‌خواند:
«اللهمّ بارك لنا في الخبز فانّه لولا الخبز ما صلّينا و لا صمنا و لا ادّينا فرايض ربّنا»
يعني : خداوندا نان ما را مبارك فرما(ما را موفق فرما به تنظيم مسائل اقتصادمان) زيرا اگر نان نباشد نه نماز خواهيم خواند و نه روزه خواهيم گرفت و نه ساير واجبات خدايمان را ادا خواهيم كرد.
به عبارت ديگر انسان زنده است كه قدرت حركت در راه تكامل دارد و هنگامي كه مركب زندگي از نداشتن وسايل اقتصادي بميرد زندگي هم مرده است.
وانگهي چون استخراج مواد اقتصادي و به دست آوردن آن‌ها مانند استفاده از نور خورشيد نيست كه در دسترس همه و قابل بهره‌مندي عمومي باشد لذا همواره جنگ و كشتارها و حق كشي‌ها در ميان آدميان بر سر مواد معيشت در جريان بوده و پس از اين هم ادامه خواهد داشت.
تحصيل و توليد و توزيع مواد اقتصادي است كه انسان‌ها را از يك ديگر جدا كرده و بران ترين سلاح را در كارزار تنازع در بقا به دست اقويا مي‌سپارد. آيا با اين اهميت حياتي كه متذكر شديم دين اسلام مخصوصا با زمامداري شخصيتي مثل علي‌ابن ابي طالب مي تواند تنظيم اقتصادي جامعه را در اهميت درجه يك قرار ندهد؟»
منبع : ترجمه و تفسير نهج البلاغه ، علامه محمد تقي جعفري ، جلد اول ، صفحه 264 تا 266 ، چاپ اول ، سال 1357 ، چاپخانه حيدري
** با تشكر از ارسال كننده : جناب آقاي هادي اسماعيلي **
( استفاده بدون ذكر نشاني سايت جايز نيست)
