خداوند آفتاب را چراغ خواند که : و جعلنا سراجًا وهٌاجًا
و پیغمبر را نیز چراغ گفته است : و سراجًا منیرًا
آن چراغ آسمان است و این چراغ دین، آن چراغ منازل فلک است و این چراغ محافل ملک، آن چراغ آب و گل است و این چراغ جان و دل، به طلوع آن چراغ از خواب بیدار شوند و به ظهور این چراغ از خواب عدم برخواسته به عرصه گاه وجود آمده اند.
منبع : کشکول زاهدی، جلد 2 ، صفحه 247
این مطلب از نشانی زیر دریافت شده است:
http://fajr57.ir/?id=24187
تمامي حقوق براي هیئت انصارالخميني محفوظ است.
