خود استاد درب را گشودندو فرمودند: بفرمایید آقاجان ، چایی در خدمتتان است، چیز دیگر هم طلب نکنید! منظورشان این بود که از من موعظه و نصیحت طلب نکنید،.

بنده در ابتدای ورود به اتاق، خم شدم دست مبارک ایشان را ببوسم، استاد دستشان را کشیدند و فقط با سر انگشتان، انگشتان مرا لمس کردند و فرمودند: « آقاجان می خواهی چه کنی؟ اگر می خواهی دست ببوسی، دست این دوتا بچه را ببوس ( اشاره به دو فرزند خردسال دو تا از برادران که همراه ما بودند) که اینها قریب العهد به مبدأند.

وقتی همه وارد اتاق شدند، ایشان با ظرف میوه و دو سه تا پیش دستی وارد شدند، و فرمودند: « این پیش دستی ها را پیش همین دو کودک بگذار و از اینها پذیرایی کن. »