اللهمّ اجعل فیه الی مرضاتک دلیلاً
خدایا! در این روز مرا به سوی رضا و خشنودیت راهنمایی کن.
رضا و خشنودی خداوند در مقابل صفت غضب و سخط خداوند است.
آشنایی با رضوان و خشنودی الهی
خداوند وقتی که در قرآن نعمت های خود را برای مؤمنین بیان می فرماید، در ادامه می فرماید که رضوان و خوشنودی خداوند ، بزرگتر است از همه ی آن چه در بهشت برای تان آماده شده است.
در دعای دیروز، از خداوند خواستیم که ، درهای بهشت را بر روی ما بگشاید و درهای دوزخ را بر ما ببندد؛ ولی امروز یک درجه بالاتر رفته ایم و می خواهیم که خداوند تبارک و تعالی هرچه موجبات خوشنودی و رضایتش را فراهم می کند، انجام دهیم. البته در این روز هم بهشت را از خداوند طلب می کنیم، ولی ابتدا خوشنودی او را می طلبیم و بعد نعمت بهشت او را.
خداوند در آیات زیادی از قرآن از رضا و خشنودی الهی صحبت به میان آورده است:
أَفمَن اتَّبع رضوانَ اللهِ کمن باءَ بِسخَطٍ مَن اللهِ و مأواه جهنّم و بِئس المصیر. یعنی: آیا کسی که از رضای خدا پیروی کرده و به راه خشنودی خدا می رود؛ همانن کسی است که به خشم و غضب خدا بازگشته و موجب خشم او می شود و جایگاه او جهنّم است و بد سرانجامی است و پایان کار او بسیار بد است.( آل عمران / 162 ) همین مضمون در آیه ی 109 سوره مبارکه ی توبه هم آمده است.
وَعَدَ الله المؤمنین و المؤمنات جنّات تجری من تحتها الانهار خالدین فیها و مساکن طیّبةً فی جنِات عدن و رضوانٌ من الله اَکبر ذلک الفوز العظیم. یعنی: خداوند به مردان و زنان با ایمان ، باغ هایی از بهشت وعده داده که نهر ها از زیر درختانش جاری است ؛ جاودانه در آن خواند ماند و مسکن های پاکیزه ای در بهشت های جاودان و خشنودی و رضای خدا از همه ی اینها برتر است و پیروزی بزرگ همین است. ( توبه / 72 )
در یک روایتی طولانی که از امام سجاد(ع) نقل شده، هنگامی که بهشتیان در بهشت جای گرفتند و از همه ی نعمت هایی که در قرآن ذکر شده، برخوردار می شوند؛ در آن لحظات خداوند می فرماید: ای ساکنان بهشتم که در جوار من سکنا گزیده اید، آیا شما را به بهتر از آن چه در آن هستید، آگاه کنم؟ بهشتیان می گویند: پروردگارا چه چیزی بهتر از این حالی است که در آنیم؟
خداوند می فرماید: خشنودی من از شما و این که شما را دوست دارم، از آن چه شما در آن هستید بهتر و بزرگتر است. پس بهشتیان عرض می کنند: آری ای پروردگار خشنودی تو از ما برای ما بهتر و برای جان هایمان گواتر است. (تفسیر عیّاشی / ج2 / ص 242 )
امام حسین(ع) در دعای عرفه می فرماید: ماذا وجد من فقدک و ما الذی فقد من وجدک. یعنی: چه چیزی یافته آن که تو را گم کرده و چه چیزی گم کرده آن که تو را یافته.
یکی از پر امید ترین آیات قرآن ، درباره ی کسی است که از خشنودی خداوند تبعیت می کند: یَهدی بهِ اللهُ مَن اتَّبَع رضوانه سُبُل السّلام و یخرجُهم من الظّلمات ألی النّور بأِذنه و یهدیهم الی صراط مستقیم. یعنی: خداوند به برکت آن ، کسانی را که از خشنودی او پیروی کنند به راه های سلامت هدایت می کند و به فرمان خود از تاریکی ها به سوی روشنایی می برد و آنها را به سوی راه راست رهبری می نماید.(مائده/16)
خشنودی خدا در روایات و موجبات رضای خدا
امام علی(ع) : ثلاثٌ یُبلِغن بالعبد رضوان الله : کَثرةُ الاستغفار و خَفًُ الجانب ، و کثرة الصَّدقة. یعنی: سه چیز است که بنده را به خشنودی خدا می رساند: استغفار زیاد و فروتنی و صدقه دادن زیاد.
علی (ع) : رضا الله سبحانه مقرونٌ بطاعته . یعنی : خشنودی خداوند سبحان قرین طاعت اوست.
امام سجاد(ع) : أنّ أرضاکم عندالله أَسبَغُکم علی عیاله. یعنی: همانا مرضی ترین شما نزد خداوند کسی است که خانواده اش را بیشتر در گشایش و رفاه قرار دهد.
نشانه خشنودی خدا چیست؟
رُوی أنّ موسی قال: یا رب أخبرنی عن آیةِ رضاک عن عبدک، فأوحی الله تعالی ألیه : أذا رأیتنی أُهَیّیءُ عبدی لطاعتی و أصرفُه عن معصیتی ، فذلک آیة رضای. یعنی: روایت شده است که موسی(ع) به پروردگار عرض کرد: پروردگارا! مرا از نشانه خشنودی خود از بنده ات خبر ده. خداوند متعال به او وحی کرد: هر گاه دیدی که من بنده ام را برای طاعت خود آماده و از معصیتم روی گردان می کنم، این نشانه ی خشنودی من است.
خشنودی خدا یا خشنودی مردم
امام حسین(ع) : مَن طلب رضا الله بسخط النّاس کفاه امور النّاس ، و من طلب رضا الناس بسخط الله ، وکله الله الی النّاس. یعنی: هر که خشنودی خدا را با نا خشنودی مردم بطلبد، خداوند او را از امور مردم بی نیاز کند و هر که خشنودی مردم را با ناخشنود کردن خدا بجوید خداوند او را به مردم وامی گذارد.
خدایا! به ما توفیقی عنایت فرما تا مسیر رضوان تو را بشناسیم و در راه رضا و خشنودی تو گام برداریم.
و لا تجعل للشیطان فیه علیَّ سبیلاًَ
و در این روز، شیطان را بر من مسلّط مگردان.
خداوند همیشه انسان را از دشمنی شیطان آگاه نموده است و او را عدو مبین یعنی دشمنی آشکار معرفی کرده است و شیطان هم به عزت و جلال خدا قسم خورده که همه ی بنی آدم را گمراه خواهد کرد، مگر مخلصین، کسانی که خالصانه بندگی خدا می کنند.
پناه بردن به خدا از شر شیطان
و قل ربّ أعوذ بک من همزات الشیاطین ؛ و أعوذ بک ربّ أن یحضرون. یعنی: و بگو:« پروردگارا! از وسوسه های شیطان به تو پناه می برم ؛ و از این که آنان نزد من حاضر شوند، به تو پناه می برم»
گمراه سازی های شیطان
یَعدُهم و یُمَنّیهم و ما یعدهم الشیطان إلاّ غروراً. یعنی: شيطان به آنها وعده می دهد و به آرزویشان می افکند و جز وعده ی فریبنده به آنان نمی دهد.
امام صادق(ع) : یقول ابلیس لجنوده: ألقوا بینهم الحسد و البغی ؛ فإنّهما یعدلان عندالله الشرک. یعنی: ابلیس به سپاهیان خود می گوید: در میان آدمیان حسادت و تجاوزگری افکنید؛ زیرا این دو نزد خدا با شرک برابر است.
آن چه شیطان را بر انسان مسلط می کند
و مَن یَعشُ عن ذکر الرّحمن نُقَیِّض له شیطاناً فهو له قرین. یعنی: و هر که یاد خدای رحمان روی گرداند بر او شیطانی می گماریم که همدم او باشد و همواره قرین اوست.
همنشینی با اهل هوی
امام علی(ع) : مُجالسةُ أهل الهوی مَنساةٌ للایمان و مَحضرةٌ للشیطان. یعنی: هم نشینی با هوسرانان، موجب از یاد رفتن ایمان و حضور شیطان است.
خشم و زن
امام جعفر صادق(ع) : لیس لابلیس جُندٌ أشدَّ مِن النّساء و الغضب. یعنی: ابلیس را سپاهی نیرومندتر از زنان و خشم نیست.
منظور از زن در این حدیث شریف، زنان بد و نا اهل است ، نه هر زنی ، زيرا معلوم است كه زن مؤمن و پرهيزكار همراه ايماني و پرهيزكاري مردان است و در پيمودن را خدا همدم و كمك كار يك ديگرند.
زن، مسکر، مال
امام علی(ع) : الفتن ثلاث: حُبُّ النّساء و هو سیفُ الشیطان ؛ و شرب الخمر و هو فَخُّ الشیطان ؛ و حبُّ الدینار و الدّرهم و هو سَهم الشیطان. یعنی: عوامل گمراه کننده سه تاست: زن دوستی، که شمشیر شیطان است؛ و شراب خواری که دام شیطان است؛ و عشق به درهم و دینار که تیر شیطان است.
منظور از زن دوستی در این حدیث شریف، شهوت پرستی و زن بارگی است و گرنه علاقه به همسر مورد تأیید بلکه تأکید اسلام است.
چه چیزی انسان را از گزند شیطان نگه می دارد؟
1- ایمان و توکل بر خدا
إنّه لیس له سلطانٌ علی الّذین آمنوا و علی ربّهم یتوکلون. یعنی: همانا شیطان را بر کسانی که ایمان آورده اند و به پروردگارشان توکل دارند، چیرگی نیست.
2- دعا کردن
امام علی(ع) : أکثر الدّعاَءَ تسلَم مِن سَورةِ الشیطان. یعنی: زیاد دعا کن تا از گزند شیطان محفوظ مانی.
3- ترس از ابلیس
امام باقر(ع) : تَحرّز من ابلیس بالخوف الصادق. یعنی: با ترس واقعی از ابلیس، خود را از ابلیس مصون دار.
و اجعل الجنّة لی منزلاً و مُقیلاً
و بهشت را برای من منزل و ماوا و مقام قرار بده.
یا قاضی حوائج الطالبین
ای برآورنده ی نیازهای درخواست کنندگان
ما از خداوند این خواسته ها را در هر روز از ماه رمضان داریم اما ما هم باید این صفات را بشناسیم و خودمان را به آنها نزدیک کنیم این دعاها توفیق الهی را شامل حال ما می کند که در راه هرآن چه از خداوند خواسته ایم ، قدم برداریم.
منبع : http://moutakef.blogfa.com/post-60.aspx