زندگی نامه شهید علامه "عارف حسین حسینی"
به گزارش فارس، شهید عارف حسینی (ره) رهبر شیعیان پاکستان، در سال 1320 هجری شمسی درخانواده‌ای مذهبی و روحانی در شهر "پاراچنار" پاکستان دیده به جهان گشود.
وی قبل از رسیدن به سن تحصیل، تحت تعلیم پدر بزرگوارش مرحوم "سیّد فضل حسین" قرار گرفت و پس از گذراندن دوره ابتدایی و متوسطه، برای فراگیری بیشتر علوم دینی در سال 1346 راهی حوزه علمیه نجف اشرف شد.
شهید سید عارف حسینی(ره)در ایام اقامت در نجف اشرف در کنار مردان عمل و اسوه مبارزه قرار گرفت و اولین آشنایی ایشان با شخصیت محبوب امت اسلام، امام خمینی (قدس سره) بود که این آشنایی آغاز تحول فکری و سیاسی در زندگی این شهید بود.
زمانی که وی در عراق بود، به دلیل شرکت در فعالیت‌های انقلابی و شرکت در تظاهرات، در اعتراض به ظلمی که نسبت به "آیت الله العظمی حکیم" (ره) اعمال می شد، دستگیر و حدود یک ماه زندانی و سپس توسط بعثی های جابر از عراق اخراج شد.
وی پس از اخراج از عراق به پاکستان رفت و به فعالیت‌های علمی ، سیاسی خود پرداخت و نفوذ گسترده زیادی بین اقشار مختلف امت مسلمان پاکستان پیدا کرد.
وی در سال 1353 دوباره برای فراگیری بیشتر علوم اسلامی، راهی نجف اشرف شد و با ندادن اجازه ورود به کشور عراق، ناگزیر مقیم حوزه علمیه قم شد و در کنار تحصیل به فعالیت‌های سیاسی نیز مشغول شد.
حسینی در حوزه علمیه نجف و قم از محضر اساتیدی چون آیت الله سیّد اسدالله مدنی، سیّد مجتبی لنکرانی، شهید مرتضی مطهری، آیت الله فاضل لنکرانی، آیت الله جعفر سبحانی و آیت الله ناصر مکارم شیرازی کسب فیض کرد.
ورود شهید حسینی (ره) به حوزه علمیه قم هم زمان بود، با گسترش نهضت جهانی امام خمینی(قدس سره). او در تظاهرات شرکت می‌کرد و دیگر طلاب پاکستانی ساکن حوزه علمیه قم را به شرکت در تظاهرات ترغیب می‌کرد. از این رو طلاب غیر ایرانی، به خصوص طلاب پاکستانی، تحت مراقبت شدید ساواک قرار گرفتند و به همین سبب شهید حسینی را پس از شناسایی، دستگیر و از ایران اخراج کردند.
وي پس از ورود به پاکستان بیکار نماند و برای بیداری توده‌های پاکستان چهره سفاک شاه ایران را معرفی کرد و از نهضت اسلامی امام خمینی(قدس سره) که در حال پیروزی بود، حمایت کرد.
این شهید عالی مقام، جهت گسترش معارف آل محمد(ص) مراکز آموزشی و عبادی زیادی از جمله "دارالمعارف اسلامیه" و چندین مسجد و درمانگاه را در شهرهای مختلف این کشور بنا نهاد.
شهید عارف حسین حسینی (ره) علاوه بر برجستگی‌های علمی و سیاسی، از صفات اخلاقی خوبی نیز برخوردار بود و به همین جهت خیلی زود توانست در قلوب مسلمانان پاکستان جا باز کرده و خدمات شایسته‌ای را به انجام برساند.
وی سرانجام در سپیده دم 14 مرداد 1367 پس از اقامه نماز صبح در مدرسه علمیه دارالمعارف در زادگاهش پاراچنار، به ضرب گلوله به شهادت رسید.
حضرت امام پس از شهادت وی فرمودند: اینجانب فرزند عزیزی را از دست داده‌ام. خداوند تعالی به همه ما توفیق تحمل مصائب و توان ادامه راه بر فروغ شهیدان را بیشتر از پیش، کرامت فرماید و توطئه و مکر ستمگران را به خودشان برگرداند و ملت پر کرامت اسلام را در مسیر جهاد و شهادت ، ثابت قدم نگهدارد.
* با تشكر از ارسال كننده : جناب آقاي عظيم تقي زادگان *
