به گزارش شفقنا، در این منطقه، کارمندان، دانشجویان و مدرسین از روزه گرفتن محروم هستند و هر کدام از آنها در صورتی که چنین فریضه ای را به جا آورند مجازات خواهند شد.

دولت در این زمینه بیانیه ای صادر کرد که در آن آمده است: «با توجه به موج خشونتی که امروز از سوی افراطی های دینی و تروریست ها شاهد هستیم، بر ما واجب است که از انتشار آموزش های دینی که رهبران دینی به افراد ارایه می دهند، جلوگیری کنیم، پس باید هر چند مدت یک بار افراد دین دار را از برپایی نماز جماعت منع کرده و به آنها اجازه ی تجمعات اعتراض آمیز به خصوص در ماه رمضان داده نشود.»

در همین راستا مسوولان مربوطه به رستوران های واقع در این منطقه که اغلب ساکنان آن مسلمان هستند دستور داد تا در تمام روز رستوران ها را باز بگذارند.

همچنین نیروهای امنیتی از مردان خواست تا ریش خود را بتراشند و زنان نقاب دار، حجاب از چهره بردارند و در صورتی که این کار را با اختیار انجام نداند، نیروهای امنیت به زور متوسل خواهند شد.

تا قبل از این در دهه ی هشتم قرن نهم میلادی، ترکستان توسط دولت اسلامی خودمختار اداره می شد، اما امروز بعد از گذشت آن همه سال، دولت گروه های اسلامی منطقه را متهم به بازگردان دولت اسلامی گذشته می کند.

در یکی از مناطق ترکستان نیروهای امنیتی در اطراف مساجد نگهبانی می دهند تا در صورتی که در ماه رمضان اقدام به انجام رفتارهایی نمایند که استقرار را بر هم زند، برای سرکوب آن آماده باشند.

در این منطقه دولت هر نوع برنامه های صوتی و تصویری دعوت کننده به اسلام که در طول ماه رمضان در اماکن عمومی توسط گروه ها که در ماه رمضان صورت می گیرد را ممنوع اعلام کرده است.

ممنوعیت های کنونی نیروهای امنیتی که درصدد محدود کردن آزادی دینی هستند  عملیات های سرکوب کننده ی دولت چین در دهه ی 90 را به یاد انسان می آورد که بعد از تسلط بر این منطقه به مسلمانان اجازه ی برپایی نماز، آموزش قرآن و نگهداری آن را نمی داد و هر کس اعتراض می کرد مجرم شناخته می شد.

بر اساس گزارش پایگاه قصه الاسلام، بسیاری از فرزندان مسلمان به دلیل اعتراض به چنین ممنوعیت هایی در تبعید به سر می برند.

منطقه سین کیانگ کنونی که در قدیم ترکستان شرقی نامیده می شد، از سال 1955 تاکنون یک منطقه ی خودگردان محسوب می شود که در واقع به این شیوه از سوی نیروهای امنیت چینی اداره نمی شود، زیرا این منطقه دارای منابع غنی گاز و نفت بوده است که نمی توان ارزش مادی آنها را تعیین کرد. به دلیل ارزش مادی و نفتی و این که این منطقه در ورود به مرکز آسیا است، نمی توانند به راحتی از آن چشم بپوشند.

تا قبل از تسلط دولت چین بر  آن، حدود 90درصد از ساکنان آن مسلمان بودند اما این مقدار اکنون به دلیل سیاست گذاری چینی به 40درصد کاهش یافته است.