مقامات سلوك قال الامام الاول علي (ع):
هلك العاملون الا العابدون، و هلك العابدون الا العاملون، و هلك العاملون الا الصادقون، و هلك الصادقون الا المخلصون، و هلك المخلصون الا المتقون، و هلك المتقون الا الموقنون، و ان الموقنين لعلى خطر عظيم. قال اللَّه تعالى (لنبيه ص): وَ اعْبُدْ رَبَّكَ حَتَّى يَأْتِيَكَ الْيَقِينُ. و أدنى حد الاخلاص بذل العبد طاقته ثم لا يجعل لعمله عند اللَّه قدرا فيوجب به على ربه مكافاة بعمله، لعلمه انه لو طالبه بوفاء حق العبودية لعجز. و أدنى مقام المخلص في الدنيا السلامة من جميع الآثام، و في الآخرة النجاة من النار و الفوز بالجنة.
ترجمه :
امام اول فرموده است:
زيانكار و نابود مىشوند عملكنندگان مگر آنان كه اشتغال به بندگى و عبادت پيدا مىكنند، و زيانكار مىشوند عبادتكنندگان مگر آنان كه دانا و آگاه هستند، و هلاك و زيانكار شدند دانايان مگر آنان كه روى صدق و حقيقت باشند، و زيانكار شدند صادقين و درستكاران مگر آنان كه روى نيت خالص عمل كنند، و زيانكار شدند مخلصين مگر آنان كه اهل تقوى هستند، و زيانكار شدند متقين مگر آنان كه به مرحله يقين رسيدند، و صاحبان يقين نيز پيوسته مىبايد مراقب خود و متوجه پيش آمدهاى خطرناك گردند، زيرا هميشه در معرض خطر هستند. پس انسان مىبايد در مقام به دست آوردن صفت صدق و اخلاص و تقوى و بالاخره در فكر تحصيل يقين باشد، چنان كه خداوند متعال در سوره 15/ آيه 99 مىفرمايد: 'و اعبد ربك حتى يأتيك اليقين ' ونزديكترين اندازه اخلاص اينست كه بنده تمام كوشش خود را به كار بندد ولي ارزشي براي عملش در نزد خداوند قائل نباشد تا سبب حسابرسي پروردگارش نسبت به عمل او گردد براي اين كه بنده خالص مي داند كه اگر خداوند وفاي به بندگي را از او بخواهد ناتوان از ارائه آن خواهد بود و نزديكترين مقام چنين بنده مخلصي سلامت از همه گناهان در دنيا و رهائي از آتش در آخرت و رستگاري به بهشت است.
منبع : مصباح الشريعة ‘ ترجمه مصطفوى ‘ صفحه 337
* استفاده بدون ذكر نشاني سايت اشكال دارد*
|