او پدر پسر را دید که در راهرو رفت و آمد مي كرد و منتظر دکتر بود. به محض دیدن دکتر، پدر داد زد: چرا این قدر طول کشید تا بیایی؟ مگر نمی دانی زندگی پسر من در خطر است؟ مگر تو احساس مسئولیت نداری؟ 

پزشک لبخندی زد و گفت: متأسفم، من در بیمارستان نبودم و پس از دریافت تماس تلفنی، هرچه سریعتر خودم را رساندم و اکنون امیدوارم شما آرام باشید تا من بتوانم کارم را انجام دهم . 

پدر با عصبانیت گفت:آرام باشم؟! اگر پسر خودت همین حالا توی همین اتاق بود آیا تو می توانستی آرام بگیری؟ اگر پسر خودت همین حالا می مرد چکار می کردی؟

پزشک دوباره لبخندی زد و پاسخ داد: من جوابی را که در کتاب مقدس گفته شده می گویم” از خاک آمده ایم و به خاک باز می گردیم ,, شفادهنده یکی از اسمهای خداوند است ,, پزشک نمی تواند عمر را افزایش دهد ، برو و برای پسرت از خدا شفاعت بخواه ما بهترین کارمان را انجام می دهیم به لطف و منت خدا. 

پدر زمزمه کرد: نصیحت کردن دیگران وقتی خودمان در شرایط آنان نیستیم آسان است . 

عمل جراحی چند ساعت طول کشید و بعد پزشک از اتاق عمل با خوشحالی بیرون آمد و گفت : خدا را شکر! پسر شما نجات پیدا کرد . 

و بدون این که منتظر جواب پدر شود، با عجله و در حالی که بیمارستان را ترک می کرد گفت : اگر شما سؤالی دارید، از پرستار بپرسید . 

پدر با دیدن پرستاری که چند لحظه پس از ترک پزشک دید گفت: چرا او این قدر متکبر است؟ نمی توانست چند دقیقه صبر کند تا من در مورد وضعیت پسرم ازش سؤال کنم؟

پرستار درحالی که اشک از چشمانش جاری بود پاسخ داد : پسرش دیروز در یک حادثه ی رانندگی مرد. وقتی ما با او برای عمل جراحی پسر تو تماس گرفتیم، او در مراسم تدفین بود و اکنون که او جان پسر تو را نجات داد با عجله این جا را ترک کرد تا مراسم خاکسپاری پسرش را به اتمام برساند.

منبع : http://internet.bloglor.com/post22800.html 

** با تشكر از ارسال كننده : خانم ف ، پور سلطان **