نامی که همه بر آن  ببالند  تویی

خوش منظر و خوش مسلک و خوش منزلتی

شهدِ عسلی ، عصاره ی قند تویی

با شوق وصال تو به شور و شعفیم

گلزارِ پر از شکوهِ لبخند تویی

این بوده و هست واینچنین خواهد بود

ما عاشقِ  دلداده و دلبند تویی

بر دُرّ گران نیز بهایی باید

عقلی نرسیده ، قیمتِ چند تویی

آن یار سفر کرده ی  دل های حزین

بر مِهر درون سینه سوگند تویی

همتای دگر ، خلق نکردست ، خدا

استوره ی بی مثال و مانند تویی

باز آی که گوش ها  ز  ناحق پر شد

حقّی که جهانی بدهد پند تویی

از توطئه و تفرقه تا کی فریاد

کان فتنه کُش و بانی پیوند تویی

وان کس که به یُمن با صفای قدمش

گردند ، خدا و بنده خرسند تویی

آنی ، که (مهاجر)ان آزاد اندیش

عالم به زعامتش بسازند تویی

** علی اکبر پورسلطان ( مهاجر ) **

(استفاده با ذکر منبع جایز است )