همین حالا نگاروم از در اُومد غم چشم انتظاری ها سر اُومد یقیناً ناله ی دل رو شنیده ز بس گفتوم بیایه آخر اُومد چه شب ها تا سپیده گریه کردوم اذون صبح آسیمه سر اُومد خیالوم از در منزل میایه عجب گیجوم  ز بابی دیگر اُومد بجای رهنوردی دل  نوردید همین سِیرش به کاموم خوشتر اُومد نداروم همدم و پشت و پناهی دگر هم مونس و هم  یاور اُومد (مهاجر) جان ، هوایت بر نداره که دلدارت به اِذن داور اُومد