دو قطره آب که به هم نزدیک شوند، تشکیل یک قطره بزرگتر می دهند…
اما دوتکه سنگ هیچگاه با هم یکی نمی شوند !
پس هر چه سخت تر و قالبی تر باشیم، فهم دیگران برایمان مشکل تر، و در نتیجه امکان بزرگتر شدنمان نیز کاهش می یابد…
آب در عین نرمی و لطافت در مقایسه با سنگ، به مراتب سر سخت تر، و در رسیدن به هدف خود لجوجتر و مصمم تر است.
سنگ، پشت اولین مانع جدی می ایستد اما آب… راه خود را به سمت دریا می یابد.
در زندگی، معنای واقعی سرسختی، استواری و مصمم بودن را، در دل نرمی و گذشت باید جستجو کرد.
گاهی لازم است کوتاه بیایی….گاهی نمی توان بخشید و گذشت…
اما می توان چشمان را بست وعبور کرد
گاهی مجبور می شوی نادیده بگیری… گاهی نگاهت را به سمت دیگر بدوزی که نبینی….
ولی با آگاهی و شناخت و آنگاه بخشیدن را خواهی آموخت.
منبع : www.aftabir.com
** با تشكر از ارسال كننده : خانم فاطمه پور سلطان **
