حضرت امام(ره) از دور با دقت مواظب بود، هنگامی که برای زیارت از مجلس بلند شد، به درب بیرونی رسید به مسئول بیرونی سخت اعتراض کرد و گفت : ”این چه طرز برخورد است؟“ جواب داد: او دیروز آمده بود و روز قبل نیز آمده بود و روز قبلش نیز امده بود.

 امام(ره) فرمودند: ”بگذارید بیاید، محتاج است، نیازمند است و حاجتش او را واداشت که این جا بیاید، و حاجتمند نمی بیند مگر حاجت خود را، یا باید حاجتش را براورده کنیم، یا با بیانی او را راضی کنیم، نرجانید مردم را“

به طوری امام خشمگین بودند که آثار خشم و ناراحتی در ایشان ظاهر بود.