علامه امینی(ره) مدت سه شب در حرم امام رضا(ع) بود و هر شب هزار رکعت نماز میخواند به او گفتند: شما خسته نمیشوید؟ فرمود: مگر ماهی از شنا خسته میشود که
من از نماز خسته شوم؟
متون دین سرشار از عباراتی است که در آن نماز و مناجات با پروردگار از عالی‌ترین جلوههای عبودیت،پلکان ترقی و ستون دین و … شمرده شده است. به عنوان نمونه به برخی از این عبارات اشاره میکنیم.
نماز پلکان ترقی و عروج انسان مؤمن است.«الصلوه معراج المؤمن» (رسول اکرم (ص) )[۱]
نماز داروی نسیان و وسیله ذکر خداوند است.«اقم الصلوه لذکری »(طه/ آیه ۴)
نماز پایه و ستون دین است« و هی عمود دینکم »(امام صادق (ع) )[۲]
نماز اهرم استعانت در غمها و مشکلات است. خداوند در قرآن میفرماید: «و استعینوا بالصبر و الصلوه » (بقره/۴۵)(از صبر و نماز در مشکلات کمک بگیرید و بر آنها پیروز شوید.)
نماز نور چشم پیامبر عزیز اسلام است. «قره عینی فی الصلوه»(رسول اکرم (ص) ) [۳]
نماز کلید بهشت است«الصلوه مفتاح الجنه »(رسول اکرم (ص)) [۴]
نماز وسیله سنجش مردم است«الصلوه میزان »(رسول اکرم (ص))[۵]
در احادیث نماز به نهری تشبیه شده که انسان روزی پنج بار خود را در آن شستشو میکند و دیگر چرکی باقی نمیماند.(امام باقر (ع)[۶])
نماز داروی تکبر است.«والصلوه تنزیها عن الکبر»[۷]
حضرت علی (ع)فرمودند ،خداوند نماز را واجب کرد تا انسان را از کبر، دور سازد. نماز وسیله تشکر از خداوند بر نعمتهای اوست.«فصل لربک و انحر»(کوثرـ۲) خداوند به پیامبر (ص)خطاب نمود که به شکرانه نعمت کوثر ( حضرت فاطمه (س) که به تو عطا کردیم به درگاه ما نماز بگذار و در راه خدا قربانی کن. نماز انسان را از بدیها و زشتیها باز میدارد.«ان الصلوه تنهی عن الفحشاء و المنکر »( عنکبوت ـ ۲۹) و نماز مرز بین عبودیت پروردگار و عبودیت شیطان است.«بین العبد و الکفر ترک الصلوه»[۸] (رسول اکرم (ص)).
از این روست که علماء ربانی و اولیاء خدا به هنگام نماز، چه نمازهای واجب و چه نمازهای مستحب خصوصا نماز شب،دست از همه تعلقات دنیوی شسته و خود را برای اقامه نماز و صحبت با خالق بینیاز آماده می کردند، گو این که به مهیمانی شخص کریمی میروند؛ لذا به فرموده قرآن کریم نماز برای اولیاء خدا و خاشعین در محضر حق امری شیرین و آسان است «وانها لکبیره الا علی الخاشعین»(بقره/ ۴۵) آنها با ایمان به کلام پروردگارشان که فرمود:«اذا سألک عبادی عنی فانی قریب اجیب دعوه الداع اذا دعان»(بقره/۱۸۶)«زمانی که بندگان من مرا می‌خوانند پس من به آنها نزدیک هستم و دعا و خواهش آنها را زمانی که مرا می‌خوانند اجابت می‌کنم»، چون عبدی ذلیل همواره خود را در محضر حق حاضر دانسته و با او به مناجات و راز و نیاز میپردازند و جز او کسی را لایق استعانت و عرض حاجت نمیدانند.[۹]
پی نوشت:
[۱] . آداب الصلوه، ص ۳ و ۳۴ ـ امام خمینی(ره) مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی(ره) ـ چاپ سوم ۷۲، که این روایت را به نقل از کتاب اعتقادات علامه مجلسی ص ۲۹ آورده، که منبع اصلی آن یافت نشد و در منابع اصلی دیگر هم این روایت یافت نشد.
[۲] . مستدرک الوسائل ـج ۱ـ ص ۱۷۲ (کتاب الصلوه ـ ابواب اعداد الفرائض و نوافلهاــ باب ۷) محدث نوری ـ المکتبه الاسلامیه ـ طهران ۱۳۸۲ ه ق ـ چاپ خطی .
[۳] . فروع کافی ـ ج ۵ـ ص ۳۲۳، مرحوم کلینی، دارالکتب الاسلامیه، تهران ۱۳۵۰ه ش
[۴] . نهج الفصاحه ـ حدیث ۱۵۸۸ـ ابوالقاسم پاینده ـ انتشارات جاویدان- چاپ دوم ۱۳۳۶- تهران.
[۵] . الفروع من الکافی- ج ۳-ص ۲۶۷- الکلینی الرازی- (دارالکتب الاسلامیه- چاپ دوم ۱۳۶۲)
[۶] . وسائل الشیعه ـ ج ۳ ـ ص ۷ ـ شیخ حر عاملی ـ تحقیق: شیخ عبدالرحیم ربانی شیرازی- (چاپ ششم- ۱۴۰۲ه ق- مکتبه الاسلامیه طهران)
[۷] . نهج البلاغه- حکمت ۲۴۴- ص ۱۱۹۷- (با ترجمه و شرح فیض الاسلام- انتشارات فیض الاسلام بهمن ۱۳۶۶)
[۸] . نهج الفصاحه ـ حدیث ۱۰۹۸.
[۹] . پرتوی از اسرار نماز، ص ۷۹ ـ ۸۴، محسن قرائتی، سازمان تبلیغات اسلام، دوّم / ۱۳۷۰.
منبع : alef.ir
** با تشكر از ارسال كننده : خانم ف ؛ پور سلطان **
