اولین موقوف، سکوت علی(علیه السلام) است در برابر غصب خلافت و اهانت به همسر بسیار عزیزش برای حفظ اساس اسلام که خود در این باره می فرماید: « خار در چشمم بود و چشمها را بر هم نهادم، استخوان شکسته در گلویم گیر کرده بود و نوشیدم، گلویم فشرده می شد و تلخی از حنظل در کامم ریخته بود و صبر کردم.»

اما دومین موقوف، قیام شکوهمند و منحصر به فرد امیرالمومنین (علیه السلام) است که به آن می بالد و می گوید احدی دیگر جرات این کار را نداشت و آن قیام در برابر خوارج بود که خود حضرت امیر(علیه السلام) می فرماید: « تنها من بودم که چشم این فتنه را در آوردم، احدی غیر من جرات بر چنین اقدامی نداشت. هنگامی دست به چنین اقدامی زدم که موج تاریکی وشبهه ناکی آن بالا گرفته، هاری آن فزونی یافته بود.»