این جنگ صرفا با سلاح آغاز نشد. ابتدا جنگ را با دروغ نرمالیزه کردند؛ با تصویرها و روایت‌های جعلی آن را توجیه کرده و پیشینه‌ای از تحریف را پشتوانه تجاوز خود قرار دادند. گفتند برای تغییر یک حکومت آمده‌اند، اما به خاطر داشته باشیم چنگیز و اسکندر هم برای تغییر نیامده بودند؛ آنان آمده بودند تا بسوزانند، ویران کنند و ایران را کوچک‌تر کنند. این تجاوز به‌زعم من اهدافی ویرانگرتر از هر جنگ دیگری در این سرزمین داشت.

جنگ، فرهنگ، حافظه جمعی و شیوه‌های روایت معنا را برای نسل‌ها تحت تاثیر قرار می‌دهد. با تکیه بر هنر و حقیقت می‌توانیم این حافظه را غنی و از انحراف نگاه تاریخی جلوگیری کنیم. ایران و مردمانش درخشانند؛ در سخت‌ترین روزها شرافت، صبر و وفاداری خود را نشان داده‌اند. آنچه ما امروز در میدان مقاومت می‌بینیم، ادامه همان روح ایستادگی فرهنگی و هویتی است که هنر، ادبیات و دانشگاهیان در آن نقشی محوری دارند.

*اعتماد