نوشتن درباره شخصیت بزرگی که استوانه انقلاب و پرچم‌دار شجاع ومدیر کم نظیر و بود کار آسانی نیست. آیت‌الله هاشمی رفسنجانی که امروز جسمش در میان ما نیست، اما تفکر و نگاه بلند او درمیان میلیون‌ها ایرانی سرافراز جریان دارد برای مردم زیست و برای مردم کوشید و تا آخر در کنار مردم بود. و چه زیبا مردم قدر او را دانستند و در میان همه بی‌مهری‌های عده‌ای قدرناشناس باحضور کم نظیر و میلیونی خود در تشیع پیکرش وفای خود را نسبت به او به نمایش گذاشتند.
در این نوشته گزیده‌ای از سخنان مرحوم آیت‌الله هاشمی رفسنجانی را که از سال‌های آخر عمر پر برکتش برجای مانده انتخاب نمودم که بیانگر حقایق ارزشمند و آموزنده برای همه ماست. خداوند روح بلند او را با ارواح طیبه اولیای اللهی شهدا و امام شهدا محشور گرداند.
*فردای ایران
ظلم بزرگی است اگر به فردای این کشور فکر نکنیم. فردا ممکن است ما نباشیم ولی فرزندان ما که هستند. آینده که هست، ایران که هست، ستون‌های فردا را باید امروز بنا کنیم، فردا دنیا شتابی دارد که آهنگ آن را باید از امروز شروع کنیم.
*توجه به کارهای علمی
اگر می‌بینید آلمان و ژاپن این روزها محکم‌ترین اقتصاد در دنیا را دارند بعد از جنگ جهانی دوم محروم شدند از نیروی نظامی. ممنوع شدند که نیروی نظامی داشته باشند. خوب نیروهای نظامی بیشترین منابع کشورهای درحال جنگ را می‌برند، پول هایشان آزاد شد و دنبال کارهای علمی و تولیدی رفتند. اقتصاد علمی و دانش بنیان برای خودشان درست کردند، آسیب‌پذیر هم نیستند این راه در ایران هم باز شده. شما معلمان،شما مدیران، شما دلسوزان کشور و مربیان کشور باید وارد این فضا بشوید.
*تحریم‌ها
اگر تحریم‌ها نبود امروز در نقطه اوج و پیشرفت و توسعه بودیم منتها آن هشت سال تحریم خیلی صدمه زد،گرچه بعضی‌ها این تحریم‌ها را نعمت خدا حساب می‌کنند برای گول زدن مردم، چه نعمتی؟
*ظلم‌ها چه؟
عده‌ای می‌روند سراغ مسائلی مثلا چرا چند زن در خیابان اینجوری هستند. بله این مصیبت است نباید این گونه باشد زن‌ها همه باید همان حداقل حجاب اسلامی را رعایت کنند. هیچ فقیه و مجتهدی منکر این نیست اما مسئله این است که بقیه مسائل چی؟ ظلم‌ها چی؟ زندان‌های بی‌جا چی؟ سرکوب‌ها چی؟ حق مردم چی؟ حق مردم را ضایع کردن چی؟ رای مردم حق‌الناس است، حق‌الناس چی؟ ما چطور به خودمان حق می‌دهیم آن کسی که مردم می‌خواهند نگذاریم وارد شود و آن کسی که مردم نمی‌خواهند به زور بیاوریم و بر سر مردم مسلط کنیم...
*بازگشت به مسیر اصلی
آخرین کاری که خوشحالم انجام دادم درحالی که کشور به سرعت به سمت اختلاف می‌رفت که مسائل سال 88 پیش آمد در بدترین شرایطی که تبلیغات محاصرمان کرده بود توانستیم تا حدودی این وضعیت را عوض کنیم. مردم دوباره با همان مردانگی که انقلاب را پیروز کرده بودند، دوباره به میدان آمدند و این کار مردم بود که انجام دادند و بالاخره در سال 1392 پایگاه اصلی شکل گرفت.
و امسال انتخابات بسیار معنادار شده ما که اینجا سرمایه‌گذاری نکردیم، تبلیغاتی نکردیم، کاری نکردیم. مردم هوشیار شدند یعنی توانستیم فضایی باز کنیم که مردم هوشیار شوند من هم کمک کردم به هوشیاری مردم، دیگران هم کمک کردند. الحمدالله الان آدم راحت می‌تواند بمیرد. بعد از انقلاب فکر کنم مردم راه خود را پیدا کردند به جلو می‌روند قدم به قدم عالمانه و عاقلانه.
ملت ایران در یک مسیری قرار گرفته با این همه فراز و نشیب که داشته راه را باز کرده و تصمیماتش را خودش می‌گیرد. همه کسانی که خودشان را معرفی کردند "جهت کاندید شدن" و شناخته شده بودند این‌ها را از میدان به در کرده بودند دیگر کسی نبود که نامدار وارد میدان شود، افراد درجه سوم و گاهی چهارم که ما هم اصلاً بعضی از آنها را نمی‌شناختیم. این‌ها آمدند نامزد شدند. دیدید مردم یک پارچه به این‌ها رای دادند این هم جز نقاط زیبای زندگیم هست که در نزدیک پایان عمرمان آن را انقلاب که مردم گشوده بودند و بسته شده بود باز کردیم.
هشدار به تشنگان قدرت
خوب، کسانی که حسرت قدرت دارند، کسانی که دل از قدرت نمی‌کنند، کسانی که قدرت را برای خودشان ابدی و مادرزادی و ارث حساب می‌کنند آن‌ها تصورات دیگری هم می‌توانند بکنند.
ولی دنیا دیگر به آن طرف نمی‌رود و بسیار سخت است برگردیم. چقدر تلاش کردند در کشور اینترنت نباشد، چقدر ماهواره‌ها را از روی بام‌ها جمع کردند، چه تاثیری کرد؟ از آگاهی مردم چیزی کم نکرد بلکه بر آگاهی مردم افزود. ما یک جایی را ببندیم و بشر چند جای دیگر را باز می‌کند...
ازخودگذشتگی برای پایان جنگ
وقتی پایان جنگ می‌شود ایشان فرمانده جنگ است. شرایط، شرایط سخت و بحرانی است و ادامه جنگ بنا به گزارشات واصله و نبود تجهیزات و نیروی کافی ممکن نبود. هاشمی نزد امام رفته و می‌گوید: «بگذارید من به عنوان فرمانده جنگ اعلام بکنم و قطعنامه را بپذیرم و شما به عنوان فرمانده کل قوا دستور دهید مرا دستگیر کنند و محاکمه کنند، اعدام کنند ولی کشور بماند؛ انقلاب و شما بمانید...»
آری هاشمی مرد روزها و تصمیمات سخت بوده و جایش این روزها خالی است، روحش شاد.
غلامرضا رضایی تربقان