همایش ملی ریحانه النبی همزمان با ولادت با سعادت حضرت زهرا سلام الله علیها با پیام حضرت آیت الله جوادی آملی در تهران برگزار گردید.
در بخشی از پیام حضرت آیت الله جواد آملی آمده است:
اهل بیت (علیهم الصلاه و علیهم السلام) خودشان هم مبنا هستند هم بانی. نام اینها و یاد اینها حیاتبخش است و شیعه هم تشنه معارف اینهاست و بهترین وسیله ای که در جهان امکان، انسان به این وسیله متوسل می شود به الله هم همین ها هستند. درست است که کتاب های آسمان و برنامه های دینی، همه اینها وسائلاند؛ اما آن کسی که دین مجسم است قرآن مجسم است که هم همه مطالب قرآن را می داند و هم مطالب قرآن را عمل کرده است و عمل می کند اینها هستند، لذا خود اینها بهترین وسیله اند.
الآن در این شرایطی که این سال های اخیر پیش آمد، جامعه ما در دالان ورودی یک تحول است؛ ما چه بخواهیم چه نخواهیم در دالان انتقالیم. چون در دالان انتقالی هستیم، باید از نظر فکر هم یک خانه تکانی بکنیم و انتقال ذهنی داشته باشیم. بدون خانه تکانی فکری، در جامعه انتقالی، انسان موفق نیست.
لازم نیست جایزه باشد، به نام خود حضرت زهرا(سلام الله علیها) باشد و سالانه در طی ماهها این جریان را داشته باشند و آن محفل هم به عنوان محفل ریحانه النبی باشد که اینها خیلی از شعرها و سروده های خودشان تفسیر قرآنشان حفظ قرآنشان در آن جمع باشد. آن وقت این خودش صاحبان و متولیان فراوانی پیدا می کند و وقتی اینها متولی ریحانه النبی شدند خودشان تأمین می کنند، چون نسل فعلی واقعاً غیر از نسل های قبلی اند.
از آن محفل وزین علمی ریحانه النبی و از آن مقاله نویسی و از آن مجله نویسی تا اینجا این در اختیار شماست؛ کودکان یک نحو، نوجوانان یک نحو، جوان ها یک نحو، دختر خانم ها یک نحو، بزرگسالان یک نحو.
خیلی از مردم یعنی همه ما نسبت به وجود مبارک حضرت زهرا(سلام الله علیها) یک ارادت خاص داریم، چون مقام ایشان یک حساب جدایی دارد. وجود مبارک پیغمبر (صلی الله علیه و آله و سلم) وقتی حضرت فاطمه می آمد، «قام إلیها»[۱] نه «قام لها». یک وقت مهمانی می آید آدم بلند می شود، این «قام له» است یا «قام لها» است؛ اما وقتی چند قدم جلوتر می رود، «قام إلیها» است. حضرت که این کار را برای همه نمی کرد؛ خیلی فرق می کند؛ «قام إلیها» نه «قام لها».
بچه های دیگر هم بودند، حضرت تنها بچه اش که حضرت زهرا نبود. این نشان می دهد که خصیصه ای دارد کرامتی دارد. فضایل حضرت، تاریخ حضرت، رفتار حضرت، گفتار حضرت، احتجاجات حضرت گفته بشود.
مطلب دیگر این است که ما الآن تقریباً در دوران علم و عقلیم! _ما نباید غرب و فرورفتگان در امور مادی و امثال اینها را نگاه بکنیم_ الآن ما تقریباً در صدریم یعنی اگر کسی بخواهد نسبت به معارف الهی تلاش و کوشش بکند راه باز و میدان باز است.