اخیرا و بعد از سالها دوری از مترو، بدلائلی توفیق استفاده از مترو تهران رو پیدا کردم. بر حسب اتفاق، مسیر مورد استفاده بنده طولانی است و از ایستگاه های شمالی تا مرکز و جنوب شهر ادامه می یابد.
مترو تهران تصویری شفاف و نسبتا بدون سانسور از جامعه ابرانی و بخصوص درصد قابل توجهی از جمعیت کشور که دهک های هشتگانه پائینی را تشکیل میدهنددر اختیار قرار میگیرد.
متاسفانه یا خوشبختانه، واقعیت جامعه ایرانی فاصله نجومی و غیرقابل تصوری با جامعه ایرانی تصویر شده در رسانه های رسمی دارد. مواردی همچون :
*رفتارهای ساختار شکنانه، غیر محافظه کارانه و دور از ترس جوانان و نوجوانان.
*نوع پوشش و ظاهر غیر معمول خیلی از جوانان.
*اصرار به حضور بدون حجاب برخی از دختران و خانم ها.
* نوع ارتباط بعضی از دختران و پسران .
*تغییر عجیب ظاهر و رفتار مسافرین از ایستگاه های شمالی تا جنوبی.
*چهره های عبوس، مایوس و ناشاد اغلب آدم ها و خواب آلودگی گستره آنها
به شناخت بهتر از جامعه کمک بسیاری میکند.
بنظرم سفر با مترو تهران بخصوص اگر شامل ایستگاه ها و خطوط متعدد و حتی در ساعت های مختلف شبانه روز انجام پذیرد، برای همه الزامی است.
هر اقدام زیرساختی از قبیل تصمیم گیری برای جامعه، مدیریت مراکز آموزشی کشور، تهیه کتب درسی، تدوین قوانین، سیستم بودجه ریزی دولت و بخصوص قرارگیری در مناصب مدیریتی و مقامات ارشد کشوری، بدون مواجه شدن و به رسمیت شناختن واقعیت های جامعه، به نتایجی طنزگونه و تخیلی و کارتونی منجر می شوند که هیچ نسبتی با واقعیت ندارند و بلافاصله به شکست منتهی میشوند. تا وقتی زندگی و جامعه اطراف مسئولین جامعه نسبت واقعی با مردم کوچه و بازار نداشته باشد، یرخی روحانیون از قالب ها و چارچوبهای همیشگی خود خارج نشوند و روابط خویش را محدود به بخش ظاهرا مذهبی نمایند، فرزندان مسئولین در مدارس ایزوله شده تحصیل کنند، مسیر رفت و آمد مدیران صرفا به خودروهای دولتی محدود شود و خلاصه کلام، تا وقتی واقعیت های جامعه از سوی مسئولین انکار شود، نتیجه ای جز دوری روزافزون از مردم بدنبال نخواهد داشت. مترو خوب است! خیلی خوب. مترو خیلی رُک و پوست کنده، شکست بسیاری از اهداف را نمایش میدهد!
ارادتمند همه عزیزان – سعید رحیمی آبانماه 3041
