جیک سولیوان، سخنگوی کاخ ریاست جمهوری آمریکا در جریان مصاحبه مطبوعاتی در معرض سوال‌های پرتکرار خبرنگاران درباره اوضاع رقت‌بار مردم فلسطین در شمال غزه قرار گرفت که می‌پرسیدند چرا اسرائیل علاوه بر حملات وحشیانه هوائی به شمال غزه، کوچ اجباری و تحمیل گرسنگی بر ساکنان شمال غزه را هم به سلاح جنگی تبدیل کرده است؟ وی در پاسخ مرتباً تکرار می‌کرد که «اسرائیل حق دارد از خودش دفاع کند!»
این ترجیع‌‌بند تکراری، در واقع یگانه جمله‌ای است که حامیان شرور اشغالگران در توجیه جنایات جنگی اسرائیل مطرح می‌کنند اما کاملاً بعید به نظر می‌رسد که حتی خودشان هم با این پاسخ نامربوط، موافقت قلبی داشته باشند.
نکات مهمی در این زمینه وجود دارند که نمی‌توان از کنار آنها به سادگی عبور کرد.
1- اگر اشغالگران صهیونیست حقی برای دفاع از قلمرو اشغالی دارند، پس حق ملت فلسطین برای دفاع از خود چه می‌شود؟ از دیدگاه حقوق بین‌الملل، حق ملت‌ها برای دفاع از خود و دفاع در برابر تجاوز اشغالگری به رسمیت شناخته شده است. علاوه بر این، حتی اگر هیچ مرجع بین‌المللی هم، چنین حقی را برای ملت‌های تحت ستم به رسمیت نمی‌شناخت، عقل و منطق و وجدان آگاه ملت‌های آزاده چنین موضوعی را حق طبیعی هر ملتی می‌دانند و بر آن صحه می‌گذارند. دیوان داوری بین‌المللی لاهه با بررسی موضوع جنایات جنگی اسرائیل و توسل به «نسل‌کشی» علیه فلسطینی‌ها احکام روشنی را برای توقف هرگونه جنایات جنگی صادر کرد و خواستار ارسال غذا، دارو و کمک‌های انسان‌دوستانه برای مردم مظلوم و تحت محاصره در غزه شده و در مقابل، اشغالگران با اجرای دور جدیدی از جنایات جنگی تحت عنوان «طرح ژنرال‌ها» حدود یک ماه است که با تشدید محاصره کامل شمال غزه، مانع ارسال غذا، آب، دارو و هرگونه کمک انسان‌دوستانه برای ساکنان شمال غزه شده‌اند.
«جویس مسویا» سرپرست هماهنگ‌کننده کمک‌های اضطراری سازمان ملل قویاً درباره عواقب تشدید محاصره شمال غزه هشدار داده، شرایط را کاملاً وحشتناک توصیف کرده و گفته اسرائیل گرسنگی و کوچ اجباری را هم به سلاح‌های جنگی کشتارجمعی خود افزوده است. دقیقاً به همین دلیل است که لازم است جامعه جهانی، اعم از ملت‌ها و دولت‌ها با اعمال فشار بر رژیم‌های فاسد حامی اشغالگران، خواستار یک اقدام مشترک در مقیاس جهانی شوند تا به هر قیمت ممکن با طرح ننگین ژنرال‌ها مقابله کنند و به این شرارت‌های پرتکرار خاتمه دهند و ملت مظلوم فلسطین در غزه و کرانه باختری را از این رنج بی‌پایان برهانند.
امروزه علیرغم وجود ارتباطات جهانی، هیچکس و هیچ دولتی نمی‌تواند ادعا کند که از فجایع مرگبار غزه بی‌اطلاع مانده است. اکنون حتی محکوم کردن و اظهار تاسف نسبت به فجایع غزه هم کافی و موثر نیست بلکه باید با فوری‌ترین اقدامات جدی و موثر، بر اینهمه فاجعه و ظلم و جنایت مُهر پایان زد.