در این رهگذر حضور فیزیکی و تماس چهره به چهره اصلی‌ترین وسیله انتقال اخبار و موارد خبری بود. به همین جهت مخبرین مجبور به حضور فیزیکی بودند و ‌خود پیام‌ها و اخبار را منتقل می‌کردند. به دلیل اینکه درآمد اینگونه افراد اندک و محدود بود، آنها برای درآمد بیشتر مجبور بودند در مکان‌های مختلف حصور داشته باشند. برای همین رفت و آمدها و حضور در نقاط مختلف، مردم به‌خصوص قشر عوام به این افراد «مخبر ولگرد» یا خبرنگار سرگردان می‌گفتند. امروز وبگرد‌های حرفه‌ای با چرخش ممتد و مستمر در سایت‌های اینترنتی و ‌خوشه‌چینی از اخبار مختلف ملغمه‌ای از اخبار فراهم می‌آورند. در واقع آنها آش شله قلمکاری از اخبار متعدد و مختلف درست کرده و با دستکاری آنها، اخبار شسته و رفته‌ای عرضه می‌کنند. باید در نظر داشت که کشور و مردم ما دشمنان متعدد داشته و بعضی از بنگاه‌های خبری با جنگ روانی، سیاه‌نمایی و دروغ‌پردازی اخبار را بر اساس معیارها و موازین خود منتشر می‌کنند. در این بین بعضی از مخبرین درجه دو و سه با گردآوری خبرها کارهای خبری خود را دنبال می‌کنند و علاقه ندارند که مزد و حقوقی بدون زحمت دریافت نمایند. نگون‌بخت‌ترین و‌ سیه‌روز‌ترین در بین این افراد کسانی هستند که ضمن باور اخبار مسموم و دروغ، به تکرار آن می‌پردازند. از نگاه رفتار شناسی اجتماعی، جاسوسان مفلوک‌ترین افراد شمرده می‌شوند و نگون‌بخت‌تر از آن‌ها «نوچه‌گانی هستند که در اختیار آنها قرار دارند که با اندک مزدی، پادویی در جمع‌آوری اخبار می‌کنند. آلبانی‌نشینان مزدور باید از وقایع درس گرفته و مسیر مردم و حقانیت را دنبال می‌کردند. چرا که خیانت به مردم و آرمان‌های دینی و ملی آنها، نه تنها گناهی نابخشودنی است، بلکه ننگی ابدی برای عاملین اینگونه رفتارها فراهم می‌کند. در همین چهل سالی که از پیروزی انقلاب اسلامی می‌گذرد، چه بسیار افرادی که دارای عناوین و جایگاه‌های ارشد و والایی بودند، به‌خاطر پشت کردن به فضایل فرهنگی و اجتماعی کشور از یادها پاک شده و به بایگانی غبارآلود تاریخ سپرده شدند. باید عرض کنم خدمت به دشمن و پشت کردن به ارزش‌ها و بنیان‌های ارزشی و مردمی، گاه از روی غفلت و عدم آگاهی از مبانی عقلی و منطقی صورت می‌گیرد و گاهی با اغراض مشخص و تطمیع و فریب سازمان‌های اطلاعاتی دشمنان به اجرا درمی‌آید که در هر دو جهت رفتارهایی خیانت‌بار و رذیلانه هستند. امروز که نه صلح‌بانان سازمان ملل و نه تلاشگران آشپزخانه‌های امدادی که برای خدمت و حمایت از کودکان، زنان و مردان نیازمند از هجوم وحشیانه صهیونیست‌ها در منطقه غزه فعالیت می‌کنند، در امان نیستند و سازمان‌های به ظاهر حامی حقوق انسان‌ها زبان در کام کشیده و با سکوت خائنانه خود، رفتارهای وحشیانه صهیونیست‌ها را تصدیق و تایید می‌کنند، پوشالی بودن ادعاهای افراد به ظاهر متمدن غربی را به اثبات می‌رسانند. تاریخ باید در سینه خود برای نسل‌های آینده این همه دروغ و فریب را ضبط و ثبت نماید، تا وجدان‌های بیدار امروز و فردا، پوشالی بودن این شعارها را درک کرده و قضاوت کنند.

*آرمان ملی