محمد حسنین هیکل، روزنامه‌نگار، سیاستمدار و نویسنده مشهور مصری (1302-1395) در یکی از سال‌های دهه آخر عمرش با برنامه «مع هیکل» شبکه الجزیره که درباره مسائل مختلف خاورمیانه و جهان عرب صحبت می‌کرد، در پاسخ به سوالی درباره تاریخچه جزایر سه‌گانه ابوموسی، تنب بزرگ و تنب کوچک و تعلق آنها به ایران گفت: این جزایر از نظر تاریخی و جغرافیایی متعلق به ایران هستند و استدلال کرد که شواهد تاریخی این موضوع را تایید می‌کنند. در همین مصاحبه، او این را هم گفت که در زمان جمال عبدالناصر در مذاکراتی که ملک فیصل، پادشاه وقت عربستان، آن را مدیریت می‌کرد، هیچ‌گاه مسئله مالکیت این جزایر به‌طور جدی از سوی کشورهای عربی مطرح نبود ولی بعد از انقلاب اسلامی ایران، برخی کشورهای عربی به‌طور ناگهانی شروع به ادعای مالکیت این جزایر کردند و این موضوع بیشتر برای ایجاد تنش‌های سیاسی استفاده شد. هیکل، در این برنامه از کشورهای عربی خواست بر مسائل بزرگ‌تر و منافع مشترک منطقه تمرکز کنند و از پرداختن به موضوعات تنش‌زا که اهمیت کمتری دارند، اجتناب کنند.
خود جمال عبدالناصر، در دوران ریاست‌ جمهوریش بر مصر (1335-1349) در سخنرانی‌هایش عنوان «الخلیج الفارسی» را بکار می‌برد ولی بعدها به دلیل اختلافاتی که با محمدرضا پهلوی داشت، بر آتش ناسیونالیسم عربی دمید و در یکی از سخنرانی‌هایش مرتکب تحریف شد و عنوان «الخلیج ‌العربی» را به جای «الخلیج الفارسی» بکار برد. جالب است که نوارهای صوتی سخنرانی‌های جمال عبدالناصر با این هر دو عنوان در آرشیوهای تاریخی وجود دارند.
اسناد و مدارک تاریخی هم به روشنی نشان می‌دهند در بسیاری از کشورهای عربی خیابان‌هائی با نام خیابان خلیج فارس «شارع‌‌الخلیج الفارسی» وجود داشتند که نامه‌های پستی به آن آدرس‌ها ارسال می‌شدند. هم‌اکنون نقشه‌های این خیابان‌ها در آرشیو عکس‌های تاریخی وجود دارند و تاریخ‌دانان عرب نیز از این واقعیت مطلع هستند.
در سال‌های اخیر که شیوخ امارات با حمایت سران شورای همکاری خلیج فارس بیش از گذشته بر مطرح کردن موضوع جزایر سه‌گانه ایرانی تمرکز می‌کنند، یکی از مهم‌ترین اهدافشان از اصرار بر تغییر خلیج فارس به خلیج عربی روشن شده است. این تمرکز نشان می‌دهد شیوخ جنوب خلیج فارس قصد دارند زیر عنوان عربیت، بر جعلی بودن ادعای مالکیت امارات نسبت به جزایر سه‌گانه سرپوش بگذارند. نقشه اینست که با کمک 5 قدرت صاحب «وتو» این ادعای موهوم را به پیش ببرند و آن را از حالت فعلی که هیچ پشتوانه حقوقی ندارد به یک موضوع بین‌المللی تبدیل و با مطرح ساختن آن در دیوان بین‌المللی، برای خود یک دستاویز حقوقی درست کنند، اقدامی که جمهوری اسلامی ایران همواره با آن مخالفت کرده است. علت این مخالفت نیز کاملاً موجه و قانونی است زیرا طبق اسناد و مدارک متقن این جزایر متعلق به ایران هستند و هیچ تردیدی در مالکیت ایران بر آنها وجود ندارد.
آنچه باید دستگاه دیپلماسی کشورمان مورد توجه و عمل قرار دهد اینست که با موضوع خلیج فارس و جزایر سه‌گانه ایرانی آن، به صورت فصلی برخورد نکند. این درست نیست که هر وقت شیوخ جنوب خلیج فارس ادعای پوچشان را تکرار می‌کنند ما هم برای دو سه روزی مشغول این موضوع شویم و آن را رها کنیم تا نوبت بعد. ما مصوبات خوبی برای تثبیت امور در جزایر داریم که باید با سرعت و قاطعیت به آنها عمل نمائیم کمااینکه اسناد و مدارک روشن و متقنی درباره تمام موضوعات مربوط به خلیج فارس و جزایر سه‌گانه در اختیار داریم که باید بدون وقفه برای رسمیت یافتن حقوقمان در این زمینه‌ها تلاش کنیم. با این اقدامات، می‌توانیم راه را بر روی مدعیان بی‌ریشه ببندیم و برای همیشه به این غائله پایان بدهیم.