آرمان امروز: زمانی که در هر دوره ریاست جمهوری، تصمیم گرفته می‌شود که در سطح راهبردی تغییراتی ایجاد کنند که از تصمیمات کشوری است از واژه دکترین استفاده می‌کنند.
اصولا زمانی دکترین رو تغییر می‌دهند که یک سیاست کلی در کار باشد و آن را راس سیاست‌ها قرار می‌دهند و بقیه سیاست‌ها را در زیر مجموعه آن سیاست قرار می‌دهند و به عبارتی دیگر آن سیاستی که در راس قرار می‌گیرد مسیر بقیه آنها را مشخص می‌کند.
یک واقعیتی که وجود دارد این است که محیط راهبردی کشور ما در حال تغییر است و این متعصب از تحولات جهانی و بین المللی است و این تغییر و تحولات ناخودآگاه شیوه برخورد ما و نیازهای ما را هم تغییر می‌دهد.
دیگر این روشن هست که حالا هر مدتی وقتی تغییرات کلی در محیط ایجاد دکترین با نگاه به امکانات و منابع تغییر کند یا حالا در آن نوآوری خاصی رخ بدهد.
واقعیت این است که تقریبا ما یک دوره دو تا از دشمنای ما را که در دو طرف کشور طالبان و صدام بودند حذف کرد و در برابر آمریکا را که باز هم اختلاف بنیادین با ما داشت در این دو تا مستقر کرد.
ممکن است در آینده نیازهای امنیتی ما تغییر یابد، یکی از این به اصطلاح تغییراتی که مطرح است، خروج آمریکا از افغانستان هست.
اگر دولتی میخواهد که دکترینش را عوض کند نگاهش و به اصطلاح در اینکه به دست آوردن دل مردم چگونه خواهد بود، نکته مهمی است.
برای تغییر دکترین دولت باید از قبل نیازها و تفسیرهای خود را آنالیز کند و بر اساس آن نظریه‌های جدیدی ارائه دهد.
در این شرایط هیجانی ممکن است تندروها باعث ایجاد بحران‌هایی شوند و سرایط را بحرانی جلوه دهند‌.
تندروها در این شرایط برای دستیابی یه اهداف خود نیز، دست به ارائه راهکارهای افراط گرایانه می‌زنند که کمکی به فضای سیاسی کشور نمی‌کنند