دبیرکل خانه پرستار ایران با اشاره به وضع معیشت پرستاران و مهاجرت آنها گفت: عقل سلیم حکم می کند پرستار جایی که حقوق 4 هزار دلار است برود، نه 200 دلار. 200 دلار حقوق پایه نیست. آنهایی که نمی توانند مهاجرت کنند تغییر شغل می دهند و به سمت کارهای آزاد می روند. پرستارانی که به سمت کارهای آزاد رفته اند به مراتب وضعیت شان بهتر شده است. پرستاری که نمی تواند کاری کند هم در تاکسی های اینترنتی کار می کند و می گوید اختیارش با خودم است و با افراد سالم سر و کار دارم و ماهی 30 میلیون نیز درآمد دارم.

محمد شریفی مقدم در گفت‌وگو با خبرنگار جماران، با اشاره به افزایش مهاجرت پرستاران گفت: شغل پرستاری پرخطر و پراسترس است و شیفت های غیرمتعارف دارند که طبعا مواجهه با بیماران بدحال و در حال احتضار را خواهند داشت و مسئولیت جان این بیماران بر عهده پرستاران است.

وی ادامه داد: ماهیت این شغل بسیار سخت است، البته تنها در ایران اینگونه نیست؛ بلکه در تمام دنیا به همین شکل است. در کشورهای مختلف برای اینکه جذب پرستاران را در این حرفه بیشتر کنند، مسائلی از قبیل افزایش حقوق و امکانات دیگر را اضافه می کنند.

شریفی مقدم یادآور شد: در اروپا، آمریکا، استرالیا و... پرستاران از یک‌ شأن و مقام اجتماعی خاص برخوردارند و مردم به آنها احترام می گذارند و در فضای کاری حقوق دریافتی متفاوت تر را دارند. در کشور ما متأسفانه به علت سیاست های غلط و برخوردهای نامناسب با جامعه پرستاری به خصوص 10 ،15 سال اخیر به مرور وضعیت این حرفه بدتر شده است. به شکلی که الان شاهدیم پرستاران پایین ترین حقوق را در سطح کارکنان دولت دریافت می کنند.

وی تصریح کرد: یک پرستار در ماه 13 میلیون دریافت می کند. سیستم مدیریتی وزارت بهداشت باید چند راه جلوی پرستاران بگذارند، مهاجرت راهی است که وزارت بهداشت جلوی راه پرستاران گذاشته است. پرستار می بیند 200 دلار در ماه می گیرد و این همه نیز تحقیر می شود، ولی در اروپا چهار هزار دلار و در آمریکا پنج هزار دلار دریافت می کند و هر جایی برود این رقم از ایران بالاتر است.

دبیرکل خانه پرستار ایران افزود: عقل سلیم حکم می کند پرستار جایی که حقوق 4 هزار دلار است برود، نه 200 دلار. 200 دلار حقوق پایه نیست. آنهایی که نمی توانند مهاجرت کنند تغییر شغل می دهند و به سمت کارهای آزاد می روند. پرستارانی که به سمت کارهای آزاد رفته اند به مراتب وضعیت شان بهتر شده است. پرستاری که نمی تواند کاری کند هم در تاکسی های اینترنتی کار می کند و می گوید اختیارش با خودم است و با افراد سالم سر و کار دارم و ماهی 30 میلیون نیز درآمد دارم.

او با اشاره به اینکه وزارت بهداشت باعث این وضع شده اظهار کرد: دولت ها مقصر نیستند. برای اینکه این شغل جذابیت داشته باشد حاکمیت 5 قانون وضع کرده است. اگر این قوانین درست اجرا می شد، وضعیت پرستاری اینگونه رقم نمی خورد. قانون تعرفه گذاری خدمات پرستاری که مصوبه مجلس در سال 1386 است. دولت ها نه تنها حمایت کردند، بلکه دستور هم دادند که قانون تعرفه گذاری پرستاری به وزارت بهداشت واگذار شود. مجلس نیز قانون تصویب کرده و سال 88 بر قانون ارتقای بهره وری تأکید کرده و در برنامه ششم توسعه در ماده 74 دولت را مکلف اجرای این امر نیز کرده است. همچنین قوه قضاییه هم به نحوی از طریق سازمان بازرسی اقدام کرده است. اینجا توپ در زمین وزارت بهداشت است.

شریفی مقدم در ادامه افزود: وزارت بهداشت همواره از سال 86 مخالف قانون تعرفه گذاری بوده تا اینکه سال 99 مقام معظم رهبری در روز پرستار توصیه کرد تعرفه گذاری برای پرستاری اجرا شود. سال 1400 ایشان دوباره تاکید کردند، 1401 به شکلی که نه مبنای قانونی و کارشناسی دارد برای اینکه حرف ایشان زمین نیفتد به بدترین وجه اجرا کردند که از آن زمان هم کارانه پرستاری را تغییر دادند که هیچ مبنای قانونی، کارشناسی و حقوقی ندارد.

دبیرکل خانه پرستار ایران اضافه کرد: از دو سال پیش گفتیم که اگر این روش را اجرا کنند با اعتراضات گسترده جامعه پرستاری مواجه می شوند که شاهد این موضوع بودیم. چرا که فایده و آورده ای برای پرستاران ندارد. دولت ها و سران قوا همواره بر این موضوع تأکید داشتند، اما به نحو مناسب اجرا نشده است. مقصر اصلی این داستان وزارت بهداشت است؛ البته مدیران پرستاری ما هم نقش دارند، چون باید فرهنگسازی کنیم که مدیر پرستاری نباید سرپوش بگذارد و روی مشکلات پرستاری خاک بپاشد. نقش مدیران پرستاری باید این باشد که فشار را از جامعه پرستاری به بالا منتقل کند که الان متأسفانه این روند از بالا به پایین است.