✍️اینکه محمدعلی بهمنی شاعر و ترانه نام آشنای جنوب کشورمان را به ترانه های مرحوم ناصر عبدالهی بشناسیم یا در بیت بیت اشعارش باید بهمنی شنید و دید؟ شاید همانی است که در مورد یکایک بزرگان اندیشه و ادب باید دید. چنانکه شاید همه بهمنی را بتوان در این بیت دید که فرمود؛ گاهی دلم برای خودم تنگ می شود نرسیم همانطور که تصور می کنم نخ تسبیح تمامی ابیات مرحوم قیصر امین پور را بتوان متجلی در بیتی دید که فرمود گاهی گمان نمی کنی ولی خوب می شود/ گاهی نمی شود که نمی شود که نمی شود یا صائب تبریزی فرمود؛ عمر زاهد همه طی شد به تمنای بهشت/ او ندانست که در ترک تمناست بهشت / این چه حرفی است که در عالم بالاست بهشت/هر کجا وقت خوش افتاد همان‌جاست بهشت / دوزخ از تیرگی بخت درون من و توست/دل اگر تیره نباشد همه دنیاست بهشت و وقتی مرحوم مشیری هشدار میدهد ؛ در جوانى جان گرگت را بگیر/واى اگر این گرگ گردد باتو پیر / گرگها همراه و انسانها غریب/با که باید گفت این حال عجیب و زنده یاد فرخی یزدی فریاد کرد؛ هر که شد خام به صد شعبده خوابش کردند/هر که در خواب نشد خانه خرابش کردند / ز که نالیم که شد غفلت و نادانی ما/آنچه سرمایه ی ایجاد سرابش کردند
✍️اینکه روزنامه کیهان در ۲۹شهریور ۱۴۰۲ با استناد به بیانیه جمعی از روسای منصوب دولت رئیسی در دانشگاهها تیتر زد اخراج اساتید از دانشگاه دروغ بی اساس است و حالا در شماره ۱۰ شهریور ۱۴۰۳ تیتر زده است آقای پزشکیان بازگشت غیرقانونی اخراجی‌های قانونی با کدام توجیه قانونی است ایکاش دادستان کل کشور با استناد به همین دو تیتر کیهان نویسان را هم به جرم نشر اکاذیب به قصد تشویش و فریب اذهان عمومی به پای میز محاکمه بکشاند. ۱۱ شهریور
تعداد بازديدها: 250
این مطلب از نشانی زیر دریافت شده است:
http://fajr57.ir/?id=100827
تمامي حقوق براي هیئت انصارالخميني محفوظ است.
✍️اینکه محمدعلی بهمنی شاعر و ترانه نام آشنای جنوب کشورمان را به ترانه های مرحوم ناصر عبدالهی بشناسیم یا در بیت بیت اشعارش باید بهمنی شنید و دید؟ شاید همانی است که در مورد یکایک بزرگان اندیشه و ادب باید دید. چنانکه شاید همه بهمنی را بتوان در این بیت دید که فرمود؛ گاهی دلم برای خودم تنگ می شود نرسیم همانطور که تصور می کنم نخ تسبیح تمامی ابیات مرحوم قیصر امین پور را بتوان متجلی در بیتی دید که فرمود گاهی گمان نمی کنی ولی خوب می شود/ گاهی نمی شود که نمی شود که نمی شود یا صائب تبریزی فرمود؛ عمر زاهد همه طی شد به تمنای بهشت/ او ندانست که در ترک تمناست بهشت / این چه حرفی است که در عالم بالاست بهشت/هر کجا وقت خوش افتاد همان‌جاست بهشت / دوزخ از تیرگی بخت درون من و توست/دل اگر تیره نباشد همه دنیاست بهشت و وقتی مرحوم مشیری هشدار میدهد ؛ در جوانى جان گرگت را بگیر/واى اگر این گرگ گردد باتو پیر / گرگها همراه و انسانها غریب/با که باید گفت این حال عجیب و زنده یاد فرخی یزدی فریاد کرد؛ هر که شد خام به صد شعبده خوابش کردند/هر که در خواب نشد خانه خرابش کردند / ز که نالیم که شد غفلت و نادانی ما/آنچه سرمایه ی ایجاد سرابش کردند