اقتضای تکیه رئیس‌ جمهور پزشکیان بر تعالیم مطرح شده در نهج‌البلاغه اینست که در حکمرانی به این تعالیم عمل کند. تاکنون، دو مرحله را آقای پزشکیان پشت ‌سر گذاشته که در هیچیک از آنها توقعی غیر از گفتن از ایشان نمی‌رفت؛ یک مرحله تبلیغات انتخاباتی بود و مرحله دیگر رهنمود دادن به همکاران دولت خود. اکنون نوبت عمل است. در مرحله سوم نمی‌توان از رئیس دولت انتظار داشت رهنمود نهج‌البلاغه را به زبان بیاورد ولی در عمل کاری انجام ندهد.
اولین و مهم‌ترین کاری که از رئیس ‌جمهور پزشکیان انتظار می‌رود انجام دهد پالایش لایحه بودجه کل کشور از هزینه‌های زائد، بی‌ثمر و سربار زندگی مردم است. کار دیگری که با لایحه بودجه می‌توان انجام داد، حذف اهرم‌های فشار است که نقششان، تامین همان هزینه‌های زائد، بی‌ثمر و سربار از طریق خارج کردن آن از جیب مردم و ریختنش به جیب گشاد دستگاه‌های آویزان و بی‌خاصیت است.
دستگاه‌های آویزان از دولت‌های نهم و دهم اختراع شدند و متاسفانه دولت‌های یازدهم تا سیزدهم نیز آن را ادامه دادند. این دستگاه‌ها به نام کار فرهنگی بودجه‌های کلانی دریافت کردند ولی با اینکه حدود 20 سال از آن تغذیه کردند، نه‌تنها خدمتی به فرهنگ نشد بلکه مشکلات فرهنگی افزایش یافت و فاصله مردم از مبانی اخلاقی، دینی و فرهنگی بیشتر شد.
خسران بزرگ دیگری که از رهگذر تزریق بودجه عمومی و بیت‌المال به دستگاه‌های آویزان به بار آمد، دولتی شدن فرهنگ و دین و اخلاق بود. دولتی شدن از این نظر برای دین و فرهنگ و اخلاق خطرناک است که این بخش‌های معنوی دچار وابستگی می‌شوند و کارکرد اصلی خود را از دست می‌دهند. کارکرد اصلی دین و فرهنگ و اخلاق اینست که بر حکمرانی نظارت کنند و مانع انحراف حکمرانان از مسیر عدل و انصاف و صداقت و خدمت به مردم شوند. وقتی متولیان دین و فرهنگ و اخلاق، با ارتزاق از بودجه دولتی دچار وابستگی شوند، وامدار حکمرانان خواهند بود و در آن صورت امکان نظارت کردن، هشدار دادن و ممانعت از انحراف را از دست خواهند داد و حتی توجیه‌گر انحرافات حکمرانان خواهند شد. آنها فقط وقتی می‌توانند به وظایف ذاتی خود عمل کنند که به دولت آویزان نباشند و با تکیه بر استقلال خود، حرف خدا و بندگان خدا را مطرح کنند، زبان مردم باشند و پشتوانه مردمی داشته باشند. مردم، هنگامی که ببینند متولیان دین، فرهنگ و اخلاق جامعه، زبان آنها هستند و تلاش برای جلوگیری از انحراف حکمرانان را دستور اصلی کار خود می‌دانند، بودجه، نیرو و امکانات موردنیازشان را فراهم می‌کنند تا از هر نظر بی‌نیاز باشند و بتوانند به بهترین وجه از عهده وظایف ذاتی خود برآیند.
آقای رئیس‌ جمهور می‌دانند و هنگامی که در مجلس شورای اسلامی بودند به زبان می‌آوردند که مردم از نظر معیشت تحت فشار شدید قرار دارند و این فشار ناشی از هزینه‌های گزافی است که از طریق مالیات‌های بی‌مبنا از جیب مردم خارج و به جیب گشاد آن دستگاه‌های آویزان ریخته می‌شوند. امیرالمومنین علیه‌السلام که نهج‌البلاغه از اوست، می‌فرمود اگر در یمن و یمامه کسی گرسنه سر بر زمین بگذارد چگونه خواب به چشمان من که خلیفه مسلمین هستم برود؟
شما آقای رئیس ‌جمهور، اکنون که وقت عمل است و دستور تهیه لایحه بودجه کل کشور را به دستگاه‌های دولتی داده‌اید، با دقت و وسواس نظارت کنید این لایحه از هزینه‌های زائد، بی‌ثمر و سربار پالایش شود و با این اقدام خداپسندانه، اهرم‌های فشار را از زندگی و معیشت مردم بردارید. مطمئن باشید این اقدام شما خدمت بزرگی هم به دین، فرهنگ و اخلاق خواهد بود.