در محافل فعالان سیاسی حامی رئیس ‌جمهور پزشکیان، این روزها این خبر بشدت مطرح است که چند عضو کابینه سیزدهم در فهرست کابینه پیشنهادی برای ارائه به مجلس شورای اسلامی حضور دارند.
این خبر، واکنش‌های تند و نگران‌کننده‌ای را در محافل فعالان سیاسی حامی دکتر پزشکیان به وجود آورده بطوری که بسیاری از آنها به تکاپو افتاده و با استفاده از امکانات مختلف ازجمله فضای مجازی تلاش می‌کنند مانع این اقدام شوند. استفاده از پیام‌های صوتی، نوشتن مقاله، ارسال پیام و تبادل نظر در جلسات برای جلوگیری از حضور اعضای کابینه سیزدهم در دولت جدید، طی روزهای اخیر بشدت رواج یافته است. این تلاش با توجه به اینکه گفته می‌شود حداکثر تا روز یکشنبه 21 تیرماه فهرست کابینه چهاردهم به مجلس شورای اسلامی ارائه خواهد شد، هر لحظه بیشتر می‌شود. در باره این واقعه، توجه به چند نکته را لازم می‌دانیم.
1- معمولاً آخرین لحظات قبل از ارائه فهرست اسامی اعضای پیشنهادی دولت به مجلس، اسامی دستخوش تغییرات می‌شوند و نمی‌توان شنیده‌ها را نظر نهائی رئیس‌ جمهور دانست. رسیدن به افراد کاملاً مطلوب، خواسته باطنی رئیس دولت است و به همین دلیل تمام روزها، ساعت‌ها و حتی دقایق و ثانیه‌های قبل از نهائی شدن فهرست اسامی اعضای کابینه برای وی از اهمیت حیاتی برخوردارند. بنابراین، احتمال پیدایش تغییرات زیاد است و به نگرانی‌ها نباید دامن زد.
2- اگر خبر وجود افرادی از کابینه سیزدهم در فهرست پیشنهادی کابینه چهاردهم صحت داشته باشد، ممکن است بر این مبنا باشد که رئیس ‌جمهور پزشکیان شعار «دولت وفاق ملی» یا «وحدت ملی» را برگزیده است. اقتضای این شعار، تلاش برای ایجاد وفاق بر سر موضوعات و مسائل مهم جامعه است و الزاماً اینطور نیست که از تمام جناح‌ها و احزاب و گروه‌ها افرادی در کابینه حضور داشته باشند. این تفسیر از «وحدت ملی» یا «وفاق ملی» که حتماً باید از جناح‌ها و احزاب و گروه‌های مختلف افرادی در کابینه حضور داشته باشند، یک تفسیر غیرعلمی و غیرفنی از این تعابیر است. آنچه موجب وفاق ملی یا وحدت ملی در یک جامعه می‌شود، عملکرد مسئولان بر مبنای وحدت و وفاق است. اگر تصمیمات و عملکردهای دولت، بر مبنای منطق، منافع ملی و مصالح عمومی باشد، قطعاً جامعه به سوی وفاق، وحدت و انسجام به پیش خواهد رفت حتی اگر اعضای کابینه فقط از یک جناح یا یک حزب و گروه باشند ولی اگر تصمیمات و عملکردها برخلاف منطق، منافع ملی و مصالح عمومی باشند، آنچه نصیب کشور و ملت خواهد شد تفرقه و اختلاف و تشتت خواهد بود.
3- معیار و میزان برای انتخاب اعضای کابینه، باید شایستگی افراد باشد نه وابستگی آنها. میان شایستگی و وابستگی تفاوت از زمین تا آسمان است. شایستگی را باید در کاردان بودن و سلامت نفس جستجو کرد. اگر رئیس‌ دولت بتواند افراد همکار خود در کابینه را از میان کسانی که دارای بالاترین کاردانی و والاترین سطح سلامت نفس هستند انتخاب کند، علاوه بر تامین وفاق ملی، حل مشکلات مردم و پیشرفت کشور را نیز تضمین خواهد کرد. کشور ما، در خارج از اردوگاه جناح‌ها و احزاب و گروه‌ها، افراد زیادی که از دو ویژگی کاردان بودن و سلامت نفس برخوردار باشند فراوان دارد، بنابراین نیازی به تامین نیرو از جناح‌ها نیست. وابسته‌ها به عوارضی آلوده‌اند که شایسته‌ها از آنها مبرا هستند.
4- از رئیس ‌جمهور پزشکیان با توجه به تدین، صفای باطن، اخلاص، فراجناحی بودن و از همه مهم‌تر برکتی که در وجود خود با نهج‌البلاغه‌خوان بودنش دارد، بسیار بعید است کابینه خود را گرفتار وابستگان کند و کشور را از شایستگان محروم نماید. می‌دانیم که فشارها برای تحمیل سهمیه‌ها زیاد است ولی کسی که حدود 20 سال در مجلس و دولت با تمام وجودش تلخی‌های عوارض منفی وابستگان به جناح‌ها را چشیده، حالا که در معرض امتحان قرار گرفته به چیزی کمتر از چشاندن طعم شیرین شایستگان در جایگاه حکمرانی به مردم رضایت نخواهد داد.