| بیگانگی جهاد تبیین از تحمیل دینداری  سخنرانی اخیر در جمع دوستان شهر ورامین درباره مسئولیت امام حسین(ع) بود که براساس تبیین امام صادق(ع) در «پیام رسانی و خیرخواهی» بوده و سراسر حرکت امام حسین(ع) از مدینه تا مکه و کربلا گویای یک حرکت خیرخواهانه و دور از هر گونه تحمیل و خشونت است. این سخنرانی از آنجا که مورد توجه رسانه‌های مجازی و جوانان قرار گرفت، مناسب دیدم مطالب تکمیل‌کننده‌ای را تقدیم نمایم. هادیان راستین - انبیاء و اولیاء(ع)- چون نقش پیام رسانی دارند و پیام خود با در سایه «حق انتخاب» داشتن مردمان تعریف می‌کنند، پس در دین و آیین آنان خبری از «دین زوری» نیست.
بدیهی است که اگر پیام، پیام است پس برای انتقال آن «زور و تحمیل» نقض غرض است، پیام و پیام‌رسانی یعنی؛ زبان گفت‌وگو، خیرخواهی و مجاهدت داشتن است. از اینجاست که انبیاء و اولیاء؛ اهل گفتگو و مذاکره و نهایتا اهل تعامل سازنده بودند.
در خاستگاه «جهادی» پیامبران(ع) و ائمه معصومین(ع) «تبیین» وجود دارد، ولی وسیله تبیین شان؛ «داغ و درفش» نیست. بلکه ادب و اخلاق و به رسمیت شناختن «حق انتخاب» است.
در منظومه اعتقادی و رفتاری رسول الله(ص) و اهل بیت(ع) چیزی به نام شهرگشایی و کشورگشایی وجود ندارد. از اینجاست که به نقل شیخ صدوق؛ وقتی مامون عباسی در جلسه رسمی حکومتی بر شهرگشایی‌های خود فخرفروشی می‌کند! امام رضا(ع) به زبان آمده و او را توبیخ می‌کند که؛ حکومت را چه به پیشروی در مناطقی که در قلمرو حاکمیت دیگری است! و او را به رسیدگی به وضع شهروندان جامعه خود موظف می‌کند. (عیون الاخبارالرضا، ج۲ ص۱۷۱)
در ارتباط با این مطالب تقدیم شده، مطلب زیبایی از دوست فقید جناب حجت الاسلام و المسلمین دکتر فیرحی دارم که خواندن آن را برای دوستان اهل فکر ضروری می‌دانم. ایشان می‌گوید:
«فرق اسلام جهادی با اسلام قراردادی این است که قرارداد در دل‌ها جاری می‌شود اما در اسلام جهادی، کسانی که مغلوب می‌شوند، دچار نفاق می‌شوند و دلشان با اسلام نیست. به ضرب شمشیر مسلمان شده‌اند و هر روز این شمشیر نباشد، اعتراض‌ها شروع خواهد شد. کسی که تفنگ در دست دارد، ذهن دموکراتیک و حوصله‌ای برای گفت‌وگو ندارد. این در علم سیاست تجربه شده است که هر کجا نظامیان در قدرت یا در نفوذ بوده‌اند، ما شاهد شکل‌گیری اقتدارگرایی و تخاصم بوده‌ایم. مسلمین نتوانستند جهانی فکر کنند، چند تکه شدند. هر فرقه‌ای دیگری را تکفیر و علیه آن شمشیر کشید. نتیجه این شد که بسیار سخت است که عادت به گفت‌وگو با مخالفان پیدا کرده و آنها را تحمل کنیم.»
*مردم سالاری
|
