از زمان تسلط دوباره طالبان بر افغانستان، بیش از هزار روز می‌گذرد که دختران بالاتر از کلاس ششم اجازه رفتن به مدرسه را ندارند و ازحق آموزش محروم شده‌اند.
به گزارش خبرگزاری شفقنا افغانستان، طالبان پس از تسلط بر افغانستان، مکاتب دخترانه را تعطیل کردند، اما از ممنوعیت آموزش دختران خبر ندادند.وزارت معارف این گروه اما در سوم ماه فروردین سال 1401، همزمان با آغاز سال تحصیلی در افغانستان و درست در زمانی که هزاران دانش‌آموز دختر براساس وعده‌‌های قبلی، پشت دروازه‌های مدارس رسیده بودند، اعلام کرد که تمام مدارس دخترانه دوره‌‌های راهنمایی و دبیرستان «تا اطلاع ثانی» تعطیل است.
از آن زمان تاکنون، بیش از 1.4 میلیون دانش‌آموز دختر دوره‌های راهنمایی و دبیرستان در سراسر افغانستان حق رفتن به مدرسه را ندارند و از آموزش محروم شده‌اند.در این مدت، طالبان دلیل روشنی برای محرومیت این دختران از آموزش ارائه ننموده و تنها مسائلی چون «فراهم نبودن زمینه» و «مسائل فرهنگی» را «بهانه» کرده‌اند.
در این مدت، کشورهای جهان و مردم افغانستان از هر فرصتی استفاده کرده‌اند تا از طالبان بخواهند که مدارس را به روی دانش‌آموزان دختر باز کنند، اما این گروه هنوز به «ستیز» با آموزش دختران ادامه می‌دهند و بیش از هزار روز است که این ستیز ادامه داشته است.
سیاست تدریجی طالبان
ستیز طالبان با آموزش دختران و زنان، هرچند ازدوره‌های راهنمایی و دبیرستان در مدرسه آغاز شد، اما به همینجا متوقف نماند و آهسته آهسته به بخش‌های مختلف دیگر نیز گسترش یافت.
طالبان پس از آن، تفکیک جنسیتی را در دانشگاه راه‌اندازی کردند، دانشجویان دختر را مجبور کردند که لباس سیاه و بلند عربی با روبند بپوشند، اما در نهایت دانشگاه‌های دولتی و خصوصی را نیز به روی دانشجویان دختر مسدود کردند.
دستورات محدود‌کننده طالبان علیه آموزش دختران به همینجا هم متوقف نماند؛ این گروه سپس مراکز آموزش زبان و آموزشگاه‌های خصوصی را در سراسر افغانستان به روی دختران بستند و شماری از مراکز آموزشی را به دلیل حضور دختران، مسدود و جریمه کردند.
ازسوی دیگر، طالبان در سال اول حضور خود، از داوطلبان دختر امکان شرکت درکنکور را هم گرفتند، ابتدا برای آنان محدودیت رشته وضع کردند، اما در سالهای بعدی، حضور دختران در آزمون سراسری دانشگاهها را کاملا ممنوع کردند.
اکنون سیاست‌های طالبان باعث شده است که حتی اگر این گروه اجازه بدهند که دختران در آزمون سراسری شرکت کنند، هیچ دختری فارغ التحصیلی وجود ندارد که در این آزمون سراسری شرکت کند.
درحال حاضر نسلی از دختران زمانی که کلاس ششم دبیرستان را به پایان می‌رسانند، آموزش آن‌ها متوقف شده و این روند برای بیش از 1.4 میلیون دختر، سه سال است که متوقف است.این امر به این معنی است که حتی اگر مدارس بازگشایی شوند، نسلی از دختران،سالها از سن طبیعی آموزش خود برای آموزش، عقب مانده‌اند و برای بسیاری از آنها این امر غیرقابل جبران شده است و برای بسیاری دیگر جبران آن سالها را در برخواهد گرفت.
پیامدهای ممنوعیت آموزش دختران
ممنوعیت آموزش دختران، روی زندگی آنان نیز تاثیرات ناگواری داشته است و رویاها و آرزوهای یک نسل از آنان را نابود کرده و از بین برده است.دفتر بخش زنان سازمان ملل متحد در روزهای اخیر با انتشار گزارشی، به پیامدهای ممنوعیت آموزش دختران ازسوی طالبان پرداخت و به موارد متخلف اشاره کرد.
براساس گزارش این نهاد، با ممنوعیت آموزش دختران در افغانستان، ازدواج زودهنگام کودکان دختر در افغانستان، 25 درصد افزایش یافته است.
این نهاد در گزارش خود گفت که زایمان زودهنگام نیز در میان دخترانی که در سن آموزش و مدرسه هستند، 45 درصد افزایش یافته و از مرگ و میر مادران نیز به 50 درصد رسیده است.
بسیاری از زنان نیز به دفتر بخش زنان سازمان ملل متحد گفته بودند که آنان به دلیل محدودیت‌های طالبان، حتی نمی‌توانند به مراکز بیمارستانی برای درمان به تنهایی مراجعه کنند و بسیاری اوقات از این ناحیه با مشکل مواجه می‌شوند.
علاوه بر این، گزارش‌های منتشر شده در رسانه‌های افغانستان نشان می‌دهد که خودکشی دختران نوجوان در افغانستان از زمان تسلط دوباره طالبان بر این کشور و وضع محدودیت‌ها علیه زنان و دختران، افزایش چشمگیر یافته است.
علت اکثر این خودکشی‌ها، ناامیدی این دختران نسبت به آینده و ابتلای آنان به امراض روانی به دلیل دوری از مراکز آموزشی و محرومیت از حقوق اولیه گفته می‌شود.
این پیامدها، یک نسل از زنان افغانستان و آینده این کشور را تحت تاثیر قرار داده است و در صورت تداوم حاکمیت طالبان، روی آینده چندین نسل این کشور تاثیرات ناگوار برجای خواهد گذاشت.