به تصویری از یک صفحه‌ی بازی مار و پله هند، به سال ١٨٩۵ میلادی (۱۲۷۴ شمسی) توجه کنید که متن داخل خانه‌ها به فارسی نوشته شده است.

نکته اول: تا قبل از ورود استعمار جنایتکار انگلیس به هند، زبان هند فارسی بود. انگلیس برای قطع کردن ارتباط هند با دیگر کشورهای فارسی‌زبان منطقه، زبان فارسی را در هند منقرض کرد.

نکته دوم: معارف و رهنمودهای زندگی معنوی گنجانده شده در این بازی است. پله‌ها و نردبان های ایمان، رحمت، دانش، مذهب نیک، خیرات و... و مقصدهایی که از بالا رفتن از این نردبانها نصیب سالک می‌شود و همچنین گرفتار شدن در نیش مارهایی مانند: غفلت، خشم، صحبت بد، حسرت، مذهب فاسد، بی ایمانی و سقوط هایی که از آن‌ها حاصل می‌گردد.

نکته سوم: چرخه صعود و سقوط انسان در دایره هستی است. شروع بازی با نام پیدایش نامگذاری شده و آخرین خانه‌ی بازی اعتدال سه صفت یعنی: شهوت، غضب و وهم، نامگذاری شده است.

نکته چهارم: ظاهر دنیا بازی و بازیچه و سرگرمی در مال و منال... است و باطن این بازی، سلوک و تکامل از "اسفل السافلین" (پایین‌ترین مراتب کمال) به "اعلی علیین" (بالاترین مراتب کمال) است. هر کس که فریب ظواهر بازی‌ها و بازیچه های دنیا را بخورد، در حقیقت امر، در "اسفل السافلین" درجا زده و مانده است و هر کس با تمسّک به راهنمایان ظاهری(علیهم السلام) و راهنمایان باطنی(عقل، تجربه، عبرت) طی طریق کند، به "اعلی علیین" یعنی سر منزل مقصود و مقصد رسیده است.