| با دوستان مروت، با دشمنان مدارا  کاندیداهای ریاست جمهوری در تمامی فرصت‌هایی که به‌دست آوردند، روندها، عملکردها و سیاست‌های دولت‌های پیشین را، یک سره با عناوینی مانند دروغگویی، غارت گری، فساد، بی کفایتی و انواع دیگر تند زبانی ها و بد زبانی ها، شخم زدند. چنان گفتند که محصولی جز نمایش فروپاشی نداشت. آنان به صراحت به مردم گفتند که تا کنون فریب خورده‌اید و چنان گفتند که دیگران، جز جاهل و دشمن چیزی نبودند. گذشته را تماما تاریک؛ و خود را دریچه ی نور، امید، آفتاب خرد و اخلاق نشان دادند. کاندیداها، جدال فرشته و دیو، و دو قطبی تاریکی و روشنایی، اهورا و شیطان و دوگانه‌ی خیر و شر را بازی کردند؛ و می‌خواستند به مخاطبان بباورانند که خودشان در قسمت روشن تاریخ ایستاده‌اند.
کاندیداها، کشور را فرو ریختند تا کاخ ریاست شان را بر مخروبه ها بنا کنند. همه چیز را تخریب کردند تا بگویند من، قهرمانانه خواهم آمد و چونان نجات بخشی ماورایی، ظهور خواهم کرد و شما کشتی شکستگانِ سیاست را از این طوفان، نجات خواهم داد. سخنانی گفتند که اگر شخصی دیگر بر زبان بیاورد، هزینه‌ای سنگین بر او تحمیل خواهند کرد. کاندیداها، هر یک در شیطان نشان دیگری، و بدنهاد معرفی کردن کارگزاران پیشین و متولیان دیروز و امروز، چیزی کم نگذاشتند.
* در این مناظره، همه شکست خوردند. اگر مردم، ادعای کاندیداها را در این که کشور، غرق در تباهی و فساد و غارت گری است، قبول کنند؛ آنگاه چرا باید منتظر بود مردم به نظام و سیستمی چنین فاسد رای بدهند؟ و اگر سخنان کاندیداها را نپذیرند، آنگاه این پرسش پیش می‌آید که چگونه می‌توان به کسانی رای داد که چنین بی‌مهابا، شلاق بر آبروی همگان می‌زنند؟
لذت قدرت، آنان را از این سخن متعالی باز داشته بود که:"دشمنی با دیگری، سبب نشود عدالت را فراموش کنید"و لذت ریاست احتمالی، آنان را از این گفتار انسانی و حکیمانه باز داشته بود که:"آسایش دو گیتی، تفسیر این دو حرف است با دوستان مروت، با دشمنان مدارا
کاندیداها برای رسیدن به صندلی قدرت، همه‌ی مرزهای اخلاق، حکمت و مصلحت را شکستند، فقط مانده ام پاسخ این پرسش را از چه کسی بپرسم که چرا ادعا می‌کنند ما به قصد قدرت نیامده ایم؟
۱۴۰۰/۰۳/۲۲
|
