اولین برگش را کند، زیرش به برگ دیگری رسید و زیر آن برگ یه برگ دیگر با خودش گفت: حتما یک چیز مهمیه که اینجوری کادوپیچش کردن . . . !

اما وقتی به تهش رسید و برگها تمام شد متوجه شد که چیزی توی اون برگها پنهان نشده، بلکه کلم مجموعه‌ای از این برگهاست !

داستان زندگی بعضی از ما  هم مثل همین کلم است !
ما روزهای زندگی رو تند تند ورق می زنیم وفکر می کنیم چیزی اونور روزها پنهان شده، درحالیکه همین روزها آن چیزیست که باید دریابیم و درکش کنیم
و چقدر دیر می فهمیم که بیشتر غصه‌هایی که خوردیم، نه خوردنی بود نه پوشیدنی، فقط دور ریختنی بود . . . !
زندگی، همین روزهاییست که منتظر گذشتنش هستیم