شايد واقعا كسي كه مي گفتيم با جورج سوروس ملاقات نكرده باشد و شايد واقعا چمدان دلاري به كسي كه گمان مي كرديم نداده باشند! شايد اتفاقا يك دشمن بزرگتر و در سايه، خودش هم با جورج سوروس ها ملاقات كرده و هم چمدان هاي دلار را گرفته تا ما را در داخل كشور دو پاره كند و به جان هم بياندازد!

دشمن اصلي را رها كرديم و توطئه ها دسيسه هاي ريشه اي را نديديم و گرفتار حاشيه ها و شاخ و برگ ها شديم! نگاهي به مصاحبه تلخ رييس سازمان جديد امور اجتماعي كشور بياندازيد و فهرست وحشتناك و آمارهاي تكان دهنده آسيب هاي اجتماعي را ببينيد تا بفهميد همه ما براي چه چيزي بايد استغفار كنيم!

در طول اين سالها وسط همين دعواهاي ما بر سر ميزان بصيرت، بساط امنيت اخلاقي و رواني جامعه را جمع كرده اند و خبر نداريم! وضع آب، شرايط محيط زيست، آمار طلاق و خودكشي و ... را نگاه كنيد تا بفهميد همه با هم چه كرده ايم و كشور را به چه روزي انداخته ايم!  شايد الان وقتش باشد تا آدم بشويم و سر عقل بياييم و-گرچه خيلي دير شده- فكري به حال جنازه اي به نام جامعه ایران کنیم.