جی پلاس ـ منصوره جاسبی: هنوز مدتی از حضور امام در نجف نگذشته بود که عده ای در بیرونی منزل امام رفت و آمد می کردند و امام گفته بود هر غذایی که خودش می خورد، به بقیه نیز از همان غذا بدهند. ماه مبارک از راه رسیده بود و مشهدی حسین[1] هم مانند همیشه غذا را تهیه می کرد و حالا چند نفری به افراد بیرونی اضافه شده بود اما میزان غذا همانند قبل بود.

یک روز آقای قرهی[2] به مشهدی گفت: اینهمه آدم در بیرونی هستند و برای افطار و سحر نیاز به غذا هست و شما مانند گذشته غذا تهیه می کنید. بهتر است میزان گوشتی را که می خری، اضافه کنی. مشهدی حسین هم همان حرف را گوش کرد و آن روز به جای یک کیلو، یک کیلو و نیم گوشت خرید.

شب شده بود و موقع حساب و کتاب های روزانه و مشهدی حسین و دفتر و دستک و اتاق امام، آقا صورتحساب را که بررسی کرد، با تعجب پرسید چرا امروز بیشتر از روزهای قبل گوشت خریده ای؟! و مشهدی هم جواب داد که آقای شیخ عبدالعلی اینطور گفتند.

آقا هم با اینکه احترام زیادی برای شیخ عبدالعلی قائل بود، گفت از این به بعد مانند قبل خرید کن و آقای شیخ هم اگر می خواهند می توانند غذایشان را جدا کنند.[3]

1- خدمتکار منزل امام در نجف اشرف در ایام تبعید امام.

2- آیت الله شیخ عبدالعلی قرهی قهی از اساتید پیشکسوت حوزه علمیه قم که در مرداد ماه سال 94 از دنیا رفت. وی از شاگردان برجسته امام خمینی (س) بود.

3- برگرفته از خاطره نقل شده از آیت الله سید عباس خاتم یزدی در کتاب آیینه حسن.