در آیه ۹۹ از سوره مبارکه اعراف می خوانیم:
أَفَأَمِنُوا مَكْرَ اللَّهِ فَلَا يَأْمَنُ مَكْرَ اللَّهِ إِلَّا الْقَوْمُ الْخَاسِرُونَ
ﺁﻳﺎ ﺁﻧﻬﺎ ﺍﺯ ﻣﻜﺮ ﺍﻟﻬﻰ ﻏﺎﻓﻠﻨﺪ ﺩﺭ ﺣﺎﻟﻰ ﻛﻪ ﺍﺯ ﻣﻜﺮ (ﻭ ﻣﺠﺎﺯﺍﺕ) ﺧﺪﺍ ﺟﺰ ﺯﻳﺎﻧﻜﺎﺭﺍﻥ خود را ﺍﻳﻤﻦ ﻧﺨﻮﺍﻫﻨﺪ دید.
تفسیر؛
در فارسى امروز، مکر به معنى نقشه هاى شیطانى و زیان بخش به کار مى رود، در حالى که در ریشه اصلى لغت عرب، مکر به معنى هر نوع چاره اندیشى براى بازگرداندن کسى از هدفش مى باشد، اعم از این که به حق باشد یا به باطل، و معمولاً در مفهوم این لغت، یک نوع نفوذ تدریجى افتاده است. بنابراین، منظور از مکر الهى آن است که: خداوند، مجرمان را با نقشه هاى قاطع و شکست ناپذیر بدون اختیار خودشان از زندگانى مرفه و هدف هاى خوشگذرانى باز مى دارد، و این اشاره به همان کیفرها و بلاهاى ناگهانى و بیچاره کننده است.