•  مَاٰ أحَبَّنَا أهْلَ الْبَيتِ (ع) أحَدٌ فَزَلَّتْ بِهِ قَدَمٌ إلاّ ثَبَّتَ اللهُ قَدَمٌ اُخْرَىٰ حَتَّىٰ يُنْجِيَهُ اللهُ يَومَ الْقِيَامَةِ.

شرح حدیث؛

•  هيچ كس نيست كه ما اهل بيت (ع) را دوست داشته باشد و از ما متابعت کند، مگر اين كه هرگاه مرتکب لغزش شود، خداوند گام ديگر او را، اصلاح نماید و این خطای بنده و الهام خداوند، آنقدر ادامه یابد، تا سرانجام منجر به حسن عاقبت او شده و در روز قيامت جزء نجات‌یافتگان باشد.

منابع ؛
الاحکام، ج ۲، ص ۵۵۵.
میزان الحکمة، ج ۱، ص ۱۳۶.
مودة اهل البیت ع، ص ۱۲۰.
احقاق الحق، ج ۲۴، ص ۴۳۱.
الحدائق الوردیة، ج ۱، ص ۲۷.
المناحل الشفاء، ج ۵، ص ۲۹۸.
شرف المصطفی ص، ج ۵، ص ۲۹۸.
حکم النبی الاعظم ص، ج ۳، ص ۱۳۹.