تقدیم به تمام محبین اهل بیت علیهم السلام شیخ صدوق در کتاب امالی از ابن عباس نقل کرده است که گفت: اهل بهشت هنگامی که در بهشت غرق در رحمت الهی هستند نوری را مانند نور خورشید مشاهده می کنند که درخشندگی و تابش خاصی دارد.
بهشتیان گویند: خداوندا، تو در کتاب عزیز خود فرموده ای: لایرون فیها شمسا(سوره انسان، آیه 13)
در بهشت خورشید را نمی بینند. پس این چه نوری است؟
خداوند تبارک و تعالی جبرئیل را به سوی آنها روانه کند و به آنها بگوید:لیس هذه بشمس، و لکن علیا و فاطمة ضحکا فاشرقت الجنان من نور ضحکهما.
این نوری که مشاهده کردید نور خورشید نیست بلکه علی و فاطمه علیهماالسلام خنده ای کردند،و از نور لبخند آنها چنین تابشی و درخششی در بهشت ظاهر شوند.
امالی صدوق:333 ضمن ح11 مجلس 44، بحارالانوار 35/241 ، تاویل الآیات 2/752 ضمن ح7، تفسیر برهان 4/412 ضمن ح6، مناقب ابن شهر آشوب
|