طارق عزیز به دلیل سکته قلبی مُرد.

او یک مسیحی و عضو ارشد حزب بعث عراق بود که به هنگام ریاست جمهوری صدام در عراق سمت های عالیرتبه ای داشت.

وی با گذشت زمان اندکی از سقوط بغداد در سال 2003 در حمله نظامی آمریکا، خود را تسلیم نظامیان آمریکایی کرد. او بعدا محاکمه و به اعدام محکوم شد اما در زندان بغداد باقی ماند و درگذشت.

زندگینامه
 
طارق عزیز  با نام اصلی میخائیل یوحنا (۱۹۳۶ - ۲۰۱۵)  بین سال‌های ۱۹۸۳ تا ۱۹۹۱ وزیر امورخارجه و از ۱۹۷۹ تا ۲۰۰۳ معاون نخست‌وزیر و از مشاوران نزدیک صدام حسین بود.

به نوشته ویکیپدیا، آشنایی او با صدام به دهه ۱۹۵۰ برمی‌گشت که هر دو در حزب ممنوعه بعث فعال بودند و برای سرنگونی حکومت سلطنتی مورد حمایت بریتانیای این کشور فعالیت می‌کردند. طارق عزیز با اینکه یک ناسیونالیست عربی بود اما در واقع به خانواده‌ای از قوم آشوری (کلدانی  مسیحی) و پیرو کلیسای کاتولیک کلدانی از شهر تل کیف در نزدیکی موصل تعلق داشت.

طارق عزیز پس از اشغال عراق در سال ۲۰۰۳ خود را تسلیم نظامیان آمریکایی کرد. دادگاه عالی عراق در تاریخ ۴ آبان ۱۳۸۹ طارق عزیز را به اتهام مشارکت در قتل‌عام شیعیان عراق در سال ۱۹۹۹ (۱۳۷۸) به مرگ محکوم کرد اما جلال طالبانی رییس جمهور عراق این حکم را امضا نکرد. وی سرانجام در روز ۵ ژوئن ۲۰۱۵ (۱۵ خرداد ۱۳۹۴) در هشتاد سالگی در زندان شهر ناصریه درگذشت.