عصر ایران؛ جعفر محمدی - 57 نماینده مجلس طرحی را تقدیم هیأت رئیسه کرده اند که طبق آن:
-  آموزش زبان انگلیسی در مدارس ممنوع می شود
-  آموزش و پرورش حق ندارد معلم انگلیسی استخدام کند
-  آموزش‌ و پرورش مکلف خواهد بود آموزش زبان‌های خارجی و از جمله زبـان انگلیسـی را صـرفاً از طریـق آموزشگاه‌های آزاد تحـت نظـارت آن وزارت و منحصراً برای دانش‌آموزان مقطع دبیرستان ارائه کند؛ هزینه ها هم با دانش آموزان خواهد بود.

در مقدمه توجیهی این طرح:
- به سخنان رهبر انقلاب در اردیبهشت 1395 اشاره شده که طی آن ایشان از انحصار آموزش زبان انگلیسی در کشور انتقاد کرده بودند 
- آمده است دانش‌آموزانی که به هر دلیـل بـه تحصـیل دانشـگاهی نخواهنـد پرداخـت ضرورتی ندارد انگلیسی یاد بگیرند
-نوشته اند که آموزش زبان در مدارس نسبت به آموزش در آموزشگاه‌های آزاد زبان کمتر موفقیت‌آمیز بوده و بهتر است که آموزش تمامی زبان‌های انگلیسی و غیر انگلیسی از محیط مدارس خارج‌شده و از طریق آموزشگاه‌های آزاد صورت گیرد.
 

و سپس نوشته اند:
«لذا باهدف تحول آموزش زبان خارجی در آموزش همگانی کشور و همچنین جهت رفع انحصار و ایجاد فرصت برای علاقه‌مندان به زبان‌های غیر انگلیسی طرح "رفع انحصار از زبان انگلیسی در نظام آموزش همگانی کشور" به مجلس شورای اسلامی تقدیم می‌شود.»

به نظر می رسد طراحان این طرح:
- سخنان مقام معظم رهبری درباره زبان انگلیسی را درست متوجه نشده اند
- نه دنیا را می شناسند و نه جامعه ایران را

به دلایل زیر:
- رهبری نگفته اند آموزش زبان انگلیسی در مدارس را ممنوع کنید؛ طراحان این طرح که قطعاً فارسی بلد هستند یک بار دیگر بیانات رهبری در این باره را - که خودشان در مقدمه طرح آورده اند - بخوانند:
«این اصرار بر ترویج زبان انگلیسی در کشور ما یک کار ناسالم است. بله زبان خارجی را باید بلد بود اما زبان خارجی که فقط انگلیسی نیست. زبان علم که فقط انگلیسی نیست... [مثلاً] امروزه کسانی که به زبان اسپانیولی حرف می‌زنند کمتر از کسانی نیستند که به زبان انگلیسی حرف می‌زنند... چرا زبان فرانسه یا زبان آلمانی تعلیم داده نمی‌شود؟ زبان‌های کشورهای پیشرفته شرقی هم‌زبان بیگانه است، این‌ها هم‌زبان علم است.»


واقعاً چگونه و با کدام قوه عاقله از بیانات رهبری می توان ممنوعیت آموزش زبان های خارجی در مدارس را استخراج کرد؟
لبّ کلام رهبری این است که آموزش زبان های خارجی در مدارس به انگلیسی محدود نشود و دانش آموزان بتوانند زبان های دیگر را نیز یاد بگیرند؟
رهبری تصریح می کنند: «چرا زبان فرانسه یا زبان آلمانی تعلیم داده نمی‌شود؟» و می افزایند: «نمی‌گویم از فردا آموزش انگلیسی را تعطیل کنیم، اما بدانیم چه می‌کنیم.» آن وقت یک عده با استناد به آن آموزش همه زبان ها در مدارس را منع می کنند و می گویند آموزش زبان های خارجی باید در مدارس حذف و به آموزشگاه های آزاد سپرده شود! 

اگر می خواستند مطابق سخنان رهبری عمل کنند که باید انحصار کنونی زبان انگلیسی را با تقویت آموزش زبان های دیگر در مدارس می شکستند نه این که کل زبان ها را حذف کنند!
این که از آن سخنان این نتیجه را گرفته اند، از عجائب روزگار است؛ شاید لازم باشد یکی از شرایط نمایندگی مجلس، توانایی درک صحیح متون فارسی باشد.

- جهان امروز، جهان ارتباطات است و ارتباط بدون زبان، محال است. اگر تا چند دهه پیش زبان خارجی و مشخصاً زبان های اصلی علم (مانند انگلیسی، فرانسوی و آلمانی) فقط به درد اهل علم و آنان که تحصیلات و پژوهش های دانشگاهی داشتند می خورد، امروز دانستن زبان خارجی برای همه الزامی شده یا می شود چرا که سفرهای خارجی، تجارت با خارجی ها، استفاده بهتر از تجهیزاتی مانند تلفن همراه و رایانه، مراوده با توریست های خارجی، بهره گیری از میلیاردها صفحه موجود در اینترنت، کاریابی در خارج از کشور و ... همه و همه مستلزم یادگیری زبان های خارجی مرتبط است.

این را مردم ایران و به ویژه نسل جدید به خوبی دریافته اند، شاهدش نیز اقبال عمومی به آموزشگاه های زبان خارجی است.
نکته جالب اینجاست که طراحان نوشته اند چون آموزش زبان انگلیسی در مدارس موفق نبوده، بهتر است آن را کلاً در مدارس متوقف کنند و به آموزشگاه های آزاد بیرون مدارس بسپارند. این در حالی است که باید فکری برای اوضاع وخیم آموزش زبان در مدارس کنند و آن را بهبود بخشند نه این که صورت مسأله را پاک کنند و آموزش زبان در مدارس را کلاً براندازند!

نکته جالب تر این که عملاً با این طرح در صدد حذف آموزش زبان از مدارس هستند ولی اسم طرح شان را گذاشته اند:   طرح رفع انحصار از زبان انگلیسی!
و سؤال پایانی این که:
- طراحان این طرح واقعاً در چه حال و هوایی هستند؟!