مگر می شود یک مجموعه، اصل وجودش ناقض دستور امام باشد و همه ی هویتش نافی فرمان ایشان باشد، آن وقت دم از اجرای خط امام بزند؟

اما اینکه چرا «فارس» نسبت به بیت امام کینه دارد و در هر مناسبت می کوشد تا هم صدا با ضد انقلاب، یادگاران و منسوبین بیت امام را مورد حمله قرار دهد، موضوعی است که محتاج تأمل است. آیا گردانندگان فارس از محبوبیت بیت امام در میان مردم ناراحتند؟ آیا هدفی را دنبال می کنند  که در خیال خود بیت امام را مانع آن می دانند؟ وقتی رهبر انقلاب به عنوان فرمانده کل قوا و جانشین امام در همه ی جلسات بنا دارند به همه نشان دهند که چه میزان برای بیت امام و یادگاران ایشان احترام قائل هستند، کدامین تحلیل در پشت پرده «فارس» بر خلاف این اندیشه در جریان است؟ به نظر می رسد «فارس» از خواب های تعبیر نشده ای خبر دارد که تیغ خویش را هم صدا با ضد انقلاب خارج نشین متوجه بیت امام کرده است. آیا بهتر نیست مردانه از این پوستین «امام دوستی » بیرون آید و نیت خود را بازگوید؟

در غیر این صورت، چرا باید یک خبرگزاری از محبوبیت بیت امام که همه ی هویت انقلاب از اوست برآشفته باشد؟ چرا نباید از خود بپرسد که امروزه کدامین پتانسیل، قوی تر از بیت امام می تواند به کمک انقلاب بیآید؟

در این مصاحبه، نوشته اند «نوه های امام در زمان امام در کوچه بازی می کردند و نتیجه می گیرد که امام را نمی شناسند». این هم از عجایب است. مگر جناب اقای روحانی که درباره ی تاریخ سخن می گوید از ابتدا ریش سفید داشته است؟ اساسا نسل جدید انقلاب آیا حق شناخت انقلاب را ندارد؟ مگر یادمان رفته که همین گروه به حاج احمد آقا نسبت های غلط می دادند؟ با این تحلیل اگر سرغ تاریخ برویم حتما حق با ابابکر و عمر بوده که می گفتند «علی» جوان است. «حسنین» هم لابد در زمان پیامبر بازی می کردند. 

البته در این مصاحبه دو نکته به اشتباه به بیت امام نسبت داده شده که لازم است مورد اشاره قرا گیرد. نخست آنکه تلاش شده تا بیت امام را در اختیار جریان های سیاسی خاص نشان دهد. در حالیکه از فردای فوت مرحوم حاج احمد آقا، هیچ فردی به مجموعه دفتر امام اضافه نشده است. برادران انصاری که از روز فوت امام مسئولیت مؤسسه را دارند و امین یادگار امام بودند کماکان همان خط را دنبال می کنند. در تمام مواقع نیز به صراحت بر مواضع خویش پای فشرده اند. 

جالب اینجاست که مصاحبه کننده یا هیچ خبری هم از آثار امام و یادگار ندارد و مدعی است مؤسسه رنجنامه را منتشر نکرده است،( در حالیکه رنجنامه یادگار امام در مجموعه آثار یادگار امام منتشر شده و دائماً تجدید چاپ می شود.) و یا خبر دارد ولی برای تحریک مصاحبه شونده به دروغ آن را تکرار می کند. ( که به نظر می رسد همین احتمال با واقع سازگار تر است چرا که همین چند هفته پیش این مطلب بار دیگر مطرح شد و جماران همین جواب را منتشر کرد)

هم چنین مصاحبه کننده خود را به تجاهل می زند و نمی گوید در مقابل همه سخنان احمد منتظری و امثال او، مؤسسه مواضع روشن و صریح اتخاذ کرده است. 

نکته دوم اشاره به حرم امام است که با زندگی ساده امام در تقابل دانسته شده است. راستی این هم از مغالطات بزرگ است. مگر امام از امیر المؤمنین زاهد تر بوده اند؟ پس امروز چرا نظام و مردم در تلاش اند تا حرمی به عظمت آسمان برای حضرت امیر بسازند؟ چرا حرم امام رضا با آن عظمت ساخته شده است؟ از معصومین بگذریم، حرم امامزادگان و اولیاء دیگر چطور؟ حرم امام نماد مردم ایران و شهیدان و انقلاب است. مگر شخص خاصی از آن نفع می برد؟ ساختن نمادهای ملی از برج میلاد و آزادی تا نماد های مذهبی مثل مصلای تهران و حرم های مقدس برای ساختن نمادهایی در خور عظمت ملت ایران است.اگر جز این بود داعش و اربابانش نمی خواستند آن مجموعه را در کنار مجلس که خانه دیگر مردم است منهدم کنند. 

راستی القای موج منفی نسبت به حرم امام هم صدا با صدای آمریکا و داعش و آن هم در روزهای سالگرد امام تعجب بر انگیز نیست؟ شاید کینه از بیت امام چشم ها را کور می کند. 

خوب است دوستان عزیز همانند حرم امام که بودجه شفاف و روشنی دارد، بودجه های خود را اعلام کنند و بگویند در اماکن مقدسی که ساخته اند و یا هم فکرانشان ساخته اند چه مقدار هزینه شده است؟ 

البته همین هم بهانه است. اگر این مجموعه در اختیار دوستان «فارس» بود امروز مثل مسجد جمکران که هزینه هایی به مراتب بیشتر از حرم امام برای آن شده است، کامشان را شیرین می کرد. 

همه ی اینها بهانه است باید از خود پرسید چرا «فارس» از بیت امام کینه به دل دارد؟از چه می ترسد؟ چه هدفی در سر دارد؟ 

درباره مواضع جناب آقای سید حمید روحانی هم گفتنی بسیار است. وقت نیز بسیار است.