مشکلات تقتصادی سال 97 که اکنون روزهای پایانی آن را پشت سر می‌گذاریم، به پیشگوئی‌هائی درباره سال 98 منجر شد. عده‌ای گفتند همه باید کمربندها را ببندیم و آماده تحمل سالی سخت باشیم. در مقابل، عده‌ای گفتند سال 98 سال سختی نخواهد بود و ما که توانستیم با مشکلات سال 97 کنار بیائیم در سال آینده نیز با بهره‌‌گیری از همین تجربه تمام مشکلات را حل خواهیم کرد بطوری که حتی خواهیم توانست دشواری‌ها را کاهش دهیم.
در بخش سیاسی نیز افرادی با تهدید کردن کسانی که مثل آنها نمی‌اندیشند تلاش می‌کنند سال 98 را سال شورش و فتنه معرفی کنند. این افراد، به جای اینکه به هوشیاری مردم اعتماد کنند و آنها را ستون فقرات جامعه بدانند و با اصالت قائل شدن برای ملت، سال 98 را سالی آرام و آکنده از همراهی ملت و حاکمیت برای تحکیم هرچه بیشتر پایه‌های انقلاب و نظام جمهوری اسلامی ارزیابی نمایند، با تیزتر کردن شمشیر زبان، مبادرت به پیشگوئی‌هائی می‌کنند که حکایت از خواسته‌های نفسانی خودشان دارد.
مشکل اصلی، ورود عناصری به صحنه‌های سیاسی و اظهارنظر در این زمینه است که وظایف تعریف شده آنها چیز دیگری است و البته به حساب نیاوردن مردم در مناسبات سیاسی نیز ناشی از نگاه انحرافی این عناصر به انقلاب و بی‌خبری آنها از مبانی اسلامی است. کافی است اعتماد فوق‌العاده امام خمینی به مردم در اصل انقلاب و تداوم آن و همینطور مدیریت دفاع مقدس و مقاومت در برابر تحریم‌ها را محور قرار دهیم تا بتوانیم درباره چگونگی اظهارنظرها و عملکردهای عناصری که مردم را از گردونه خارج می‌کنند و با بی‌اعتمادی به آنها آینده را تیره و تار ترسیم می‌نمایند قضاوت کنیم. حوادث یک دهه گذشته نیز به روشنی نشان دادند، مردم فتنه‌گر نبودند بلکه کسانی آتش فتنه را روشن و شعله‌ور کردند که مردم را خس و خاشاک دانسته و خود را محور قرار دادند و در عمل به خود محوری رسیدند.
با تکیه بر این شاخص‌ها اگر درباره سال 98 و حتی سال‌های بعد از آن نظر ندهیم باید آن را تاریک و دشوار بدانیم ولی اگر نگاه‌ها را مثبت کنیم، به مردم اعتماد نمائیم و توانائی‌های خود و امکانات کشور را به حساب بیاوریم سال آینده و سال‌های بعد، قطعاً سال‌های روشن و همراه با موفقیت‌های بزرگ خواهند بود.
مسئولان باید چند واقعیت را با تمام وجود درک نمایند.
اول آنکه مردم در نظام جمهوری اسلامی، نقش تعیین‌کننده دارند و باید همیشه مورد اعتماد باشند. بار اصلی انقلاب و نظام بر دوش مردم است و مردم همیشه ثابت کرده‌اند که به آرمان‌ها وفادارند و در برابر توطئه‌های دشمنان مقاومت می‌کنند و از هیچ فداکاری و گذشتی در این زمینه دریغ نمی‌نمایند.
دوم آنکه مردم که به تعبیر امام ولی نعمت مسئولان هستند، از دعواها و منازعات مسئولین خسته شده‌اند. خواسته قلبی مردم این است که این منازعات برای همیشه پایان یابد و نیروها، امکانات و فرصت‌ها برای حل مشکلات کشور بکار گرفته شوند. دولت اگر اکنون در حل مشکلات معیشتی مردم تا حدودی ناتوان است، دلیل آن را باید در کارشکنی‌ها، عدم همراهی و ایجاد موانع بر سر راه مسئولین توسط افراد و دستگاه‌هائی که از آنها انتظار کمک می‌رود جستجو کرد. این کارشکنی‌ها، عدم همراهی‌ها و ایجاد مانع باید به کارگشائی، همراهی و برطرف کردن موانع تبدیل شوند.
و سوم آنکه در سطح منطقه و بین‌المللی باید اعتدال، محور سیاست‌ها باشد. ما می‌توانیم اختلافاتمان با عربستان را به روابط حسنه تبدیل کنیم. می‌توانیم برای تبدیل کردن جنگ یمن به صلح و بازسازی این کشور مظلوم تلاش کنیم. ما می‌توانیم برای منزوی‌تر کردن آمریکا و خارج کردن ترامپ از گردونه قدرت، با اروپا تعامل مثبت داشته باشیم. ما می‌توانیم با نگاه روشن به پیمان‌های بین‌المللی از جمله FATF با حفظ اصول خود، بسیاری از مشکلات در روابط بین‌المللی را از پیش پا برداریم. متاسفانه در این موارد،کوتاهی‌هائی وجود دارد که بخشی از مشکلات داخلی به آنها مربوط می‌شود. برای جبران این کوتاهی‌ها و پیشبرد سیاست مستقل منطقه‌ای و بین‌المللی باید تلاش نمائیم.
با درک این واقعیت‌ها و تلاش برای عملی ساختن این موارد، قطعاً می‌توانیم سال 98 و سال‌های بعد از آن را به سال‌های روشن و موفق تبدیل نمائیم. نگاه منفی را کنار بگذاریم و با نگاه مثبت به مردم و مسئولین و البته با امید به فضل الهی راه را برای آینده‌ای توام با پیروزی‌های بزرگ هموار نمائیم.

*جمهوری اسلامی