عصر ایران؛ مصطفی داننده- عزت الله ضرغامی رییس پیشین سازمان صداوسیما -که از نظر برخی سودای ریاست جمهوری در سر دارد- در جمع دانشجویان گفته است:

«حقوق من 9 میلیون و 600 هزار تومان است. البته با توجه به اضافه‌کاری‌هایی که برخی اوقات دوستان لطف می‌کنند و می‌دهند بیشتر می‌شود. اما به خاطر حکمی 3 میلیون از حقوقم کم شده و به خاطر همین  به رییس دیوان محاسبات نامه نوشتم که کسر این 3 میلیون، نظم زندگی ما را به هم زده و خانمم شما را نفرین کرد».

بله، نظم زندگی آقای ضرغامی به خاطر کسر 3 میلیون از حقوقش، به هم خورده است. همسرش رییس دیوان محاسبات را نفرین کرده است. در این میان بی اختیار به یاد خیلی های دیگر می افتیم که نظم زندگی شان به هم خورده و نمی دانیم نفرین می کنند یا نه.

یا به یاد خیلی ها که به تبلیغات پخش شده از سازمان تحت مدیریت شما اعتماد کردند و پول خود را به مؤسساتی سپردند و نظم زندگی شان به هم خورد.

یا قبل تر که سازمان تحت مدیریت شما در برنامه هایی افرادی را متهم می کرد و اجازه دفاع نمی داد و نظم زندگی شان بر هم خورد و صدای آنها را کسی نشنید.

 عجالتا اما تنها بر جنبه اقتصادی و معیشتی دست می گذاریم و کاری به بخش های دیگر نداریم. با کسر آن 3 میلیون هم آقای ضرغامی باز حدود 6 میلیون و 600 هزار تومان حقوق می‌گیرد. البته به خاطر لطف دوستان‌شان با اضافه کاری این حقوق بیشتر هم می‌شود. با این حقوق باقی مانده اما زندگی او به هم خورده است. زندگی یی که مثل خیلی دیگر از مردم، خرج و برج آن چنانی هم ندارد. چرا که احتمالا از پرداخت هزینه بنزین و تعمیر اتومبیل و درمان دندان و بلیت سفر و مانند اینها که بخشی از درآمد شهروندان دیگر را می بلعد معاف اند.

قاعدتا آقای ضرغامی و امثال او دغدغه اشتغال خودش و فرزندانش را هم ندارد. نگران تاخیر حقوق و اجاره خانه هم نیست. هر روز صبح نیز با استرس دیر رسیدن به محل کار از خواب بیدار نمی‌شود و هر روز نگران از دست دادن شغلش هم نیست.

البته ایشان همیشه در زمرۀ مدیران ارشد جمهوری اسلامی بوده‌اند و مدیرکل و معاون وزیر و رییس سازمانی در حد قوای سه گانه بوده از این رو دریافت این میزان حقوق عجیب نیست. در این نوشتار هم نمی‌خواهیم از این بنویسیم که چرا او 9 میلیون حقوق می‌گیرد یا چرا بقیه مردم کم حقوق می‌گیرند. این شعارها و تصورات مربوط به اوایل بود که هر چند در دولت شهید رجایی رنگ واقعیت گرفت و وزیر 7 هزار تومان می گرفت و کارشناس 6 هزار تومان اما هر چه زمان گذشت فاصله بیشتر شد. در همه دنیا دریافتی مدیران بالاتر از کارمندان و کارگران است. بحث بر سر شرایطی است که ایجاد شده و  رییس پیشین صداوسیما را هم با این دریافتی نگران زندگی‌اش کرده است.

به این بهانه اما می توان دو نکته را یادآور شد:

اول این که اگر این کسر از حقوق نظم زندگی او را بر هم می زند انبوه دیگرانی که از این کسر شده هم کمتر می گیرند چه کنند؟

دوم این که همان قوانینی که از مواهب آن سال ها برخوردار بوده اید یک بار به زیان شما عمل کرده است. مگر آنها را در این همه سال در علن مطرح می کردید که این یک بر شما گران افتاده است؟

نفرین، واژه خوبی نیست که بگوییم دیگران هم نفرین کنند یا نه اما گاهی این اتفاقات ولو موقت و قابل بازگشت و جبران، اجتناب ناپذیر است. همیشه شعبان، یک بار هم رمضان!