روز استراحت است. (که مومنان از شر آن فاسق امان یافتند)
روز زائل شدن کرب و غم است.
روز غدیر دوم است.
روز تخفیف گناهان شیعیان است
روز بخشش است
روز برداشتن قلم از شیعیان است
روز در  هم شکستن بناى کفر و عداوت است
روز عافیت است
روز برکت است
روز طلب  خونهاى مؤمنان است
روز عید بزرگ خدا است
روز مستجاب شدن دعاها است
روز موقف اعظم است
روز وفای به عهد است
روز شرط است
روز کندن لباس سیاه است
روز ندامت و پشیمانى ظالم است
روز شکسته شدن شوکت است
روز نفى هموم و غمها است
روز فتح و پیروزی است
روز ظهور قدرت خدا است
روز روز تامل و دقت است
روز فرح و شادى شیعیان  است
روز توبه انابت و بازگشت به سوى حق تعالى است
روز زکات بزرگ است
روز فطردوم است
روز سیراب کردن است
روز گره خوردن آب دهان در گلوى مخالفان است
روز رضایت مؤمنان است
روز عید اهل بیت علیهم السلام است
روز پیروزی یافتن بنى اسرائیل بر فرعون است
روزی است که خداوند اعمال شیعیان را می پذیرد
روز پیش فرستادن صدقات است
روز زیارت است
روز قتل منافق است
روز وقت معلوم است
روز شادی اهل بیت است
روز شاهد و روز مشهود است
روزى است که ظالم انگشت حسرت و ندامت به دندان مى گزد
روز چیره شدن بر دشمن است
روز خراب شدن بنیان ضلالت است
روز آگاه ساختن است
روز خنک شدن دل است
روز شهادت دادن است
روز درگذشتن از گناهان مومنین است
روز شکوفایی است
روز گوارایی استروز شیرین و طیب شدن به واسطه آن است
روز رفتن و نابودشدن سلطان منافق است
روز غرامت است
روز رهائى و استراحت مومن است
روز مباهله و لعنت کردن است
روز مفاخره و به خود بالیدن است
روز قبول شدن اعمال است
روز بزرگداشت است
روز  برملا شدن سرّ است
روز یارى مظلومان است
روز زیارت است
روز دوستى نمودن با مؤمنان است
روز دوست داشتن مومنان است
روز رسیدن است
روز پاک گردانیدن اعمال است
روز برطرف شدن بدعتها است
روز ترک گناهان کبیره است
روز دید و بازدید مومنان است
روز موعظه و نصیحت است
روز عبادت است
روز تسلیم شدن در برابر پیشوایان دین است

و اما پاسخ :

۱- روایت نقل شده اگر مجعول نباشد به تعبیر علامه مجلسی  " مختلف فیه " است یعنی صحت آن  مورد اختلاف علماء دین می باشد.

۲- این روایت با خطوط کلی سیره امام علی نیز ناسازگار است و مخالف قطعی اصول مبینه حضرت در نهج البلاغه است که همه هّم و غم امام بر این بوده کوچکترین خللی به دنیای اسلام و مسلمین وارد نشود.

۳- روایت نهایتا به سیدبن طاووس میرسد و الان کتابش بنام زوائد الفوائد در دست نیست.

۴- از اساتیدمان فرا گرفته ایم که غیر از بررسی سند یک حدیث که آیا درست است یانه ؟ باید به شامه خود در رابطه با محتوا یک حدیث هم توجه نمود که البته این شامه بعد از مدتها که انسان با روایات اهلبیت ممارست داشته باشد پیدا میشود.

باری ؛ذهن ما درگیر این سوال می شود که؛ این همه فضائلی که برای روز بعثت مثلا و یا روز فتح مکه و یا روز ظهور حضرت(عج) ذکر نشده، چگونه برای روز نهم ربیع ذکر شده ؟!

۵- روز قتل خلیفه دوم روز نهم ربیع نبوده و نیز بدست ابولولو هم نبوده، این را مرحوم آیت الله معرفت (ازمحققین عالی رتبه  حوزه) در کتابی تحقیق فرموده اند.

۶- بزرگانی مانند علامه مجلسی از محدثین ، و شیخ مفید از مورخین و فقهاء ، و نیز ابن ادریس حلی تصریح کرده اند که "اینکه روزنهم ربیع روز قتل خلیفه دوم باشد ؛ لیس بصحیح"

۷- جالب اینجاست که خود سیدبن طاووس طبق گزارش علامه مجلسی درکتاب زواید الفوائد تصریح میکند که خلیفه دوم در ۲۶ ذیحجه کشته شده !

۸- هیچ گاه این روایت امام رضا(ع) که در کتاب عیون ، شیخ صدوق آورده فراموش نباید کرد که حضرت به ابن ابی محمود فرمودند : دشمنان ما روایاتی در دفاع از ولایت جعل میکنند تا دیگران را بر ما و شیعیان مان تحریک کنند !

نتیجه:

نهم ربیع از جهت تاریخ و حدیث و فقه، قابل استناد نیست و حداکثر هم اگر با قاعده اصولی؛ "تسامح در ادله سنن" از ضعفهایش چشم پوشی کنیم (که چه بسا از صاحب جواهر چنین بر می آید) ؛ اما امروزه ترویج این امور قطعا به ضرر دنیای اسلام است .

مسجد فاطمیه که گاهی جلسات آنچنانی در این مناسبت برگزار می شد، در این سالها تعطیل و آیت الله بهجت در استفتایی در رابطه جلسات عیدالزهراء که به صدمه به شیعیان در نقاط دیگر بیانجامد را محکوم به حرمت فرمودند و تصریح کردند اگر این جلسات باعث درگیری بین شیعه و سنی شود و خونی از شیعه ای در این راستا ریخته شود افراد دنبال کننده این مراسم شرعا مسئول هستند.