محور عمده عبارات و گمانه پردازی این دست از رسانه ها که با ادعای اعترافات آقای هاشمی در مصاحبه مذکور ساخته شده، در جملات زیر قابل خلاصه و دسته بندی است:

- در سال 61 ذهنیت ما این بود که باید خود را به عوامل بازدارنده هسته ای مسلح کنیم.

- ایران همواره به طور پنهانی به دنبال بمب اتمی بوده است!!

- اعتراف رییس جمهور سابق ایران که کشورش به دنبال بمب اتم بوده و هست!!

- دیدار انجام نشده با عبدالقدیر خان یعنی بمب اتم (پاکستان)!

این عبارات ساختگی و تحریف های آشکار که در متن مصاحبه هم وجود ندارد بی اعتبار تر از آن هستند که نیاز به بازخوانی یا مرور دوباره آنها باشد اما نقل آنها در برخی رسانه های داخلی و فضاسازی های صورت گرفته، چنین اقتضاء می کند که در کنار آنها به اصل مصاحبه نیز مراجعه و ماجرا و موارد مورد ادعا مورد تامل قرار گیرد.

آیت الله هاشمی ، تاریخچه صنعت و دیپلماسی ایران را مورد واکاوی قرار داده است. ایشان پس از تشریح این فعالیت ها در رژیم گذشته و این که دست عوامل آن رژیم در این نوع فعالیت ها باز بود به دوران پس از انقلاب و تشکیک های صورت گرفته درباره فعالیت هسته ای پرداخته و با تسلط و احاطه کامل به موضوع حتی از تشکیل همایشی در زمان دولت موقت و خرداد ماه 1358 با حضور حدود 50 متخصص تحت عنوان «توقف یا ادامه نیروگاه بوشهر» یاد کرده و تصمیم نهایی کشور برای ادامه کار نیروگاه بوشهر و مشکلات و مخاطرات کار در زمان جنگ تحمیلی را توضیح داده است.

در ادامه به دوران ریاست جمهوری خود پرداخته و برنامه هایی که در حوزه آب سنگین و غنی سازی آغاز شد بازگو کرده و گفته است: کم کم دولت من تمام شد در حالی که با همه آن کارها محصولی از غنی سازی نگرفته بودیم، اما در این مسیر خیلی پیش رفته بودیم.

در پاسخ به این سوال که آیا در آن مقطع کسانی در ایران بوده اند که به شما توصیه کنند که مثلا می شود به سمت سلاح هسته ای هم رفت؟

آیت الله هاشمی به صراحت می گوید: نه، اولاً همه کسانی که با روحیات ایران دوستی مشغول فعالیت های هسته ای بودند برای استفاده از مواهب غیرنظامی آن کار می کردند و با اخلاقیات اسلامی مخالف حرکت در مسیر ساخت بمب هسته ای بودند که می دانستیم جز کشتار جمعی نتیجه ای ندارد، ثانیاً مسوولان آژانس بین المللی هسته ای می آمدند و بازرسی می کردند.

در ادامه و در پاسخ به سوالی با محتوای سوال قبلی آیت الله هاشمی می گوید:

بخشی از فعالیت‌های هسته‌ای را زمانی انجام دادیم که هنوز در جنگ بودیم و عراق به نزدیک‌های غنی‌ سازی رسیده بود که اسرائیل همه آنها را منهدم کرد. البته اولین بار در مهرماه 1359 (20 سپتامبر 1980) نیروی هوایی ارتش ما با 4 فروند تأسیسات اتمی «اوسیراک» را که در شرف تکمیل و دریافت سوخت بود، بمباران کرد و فکر می‌کنم در اوایل سال 1360 اسرائیل با 8 فروند جنگنده آنجا را کاملاً منهدم کرد.

در زمان جنگ، مخصوصاً وقتی عراق به بمباران مراکز تولید برق در ایران روی آورد، ما هم تصمیم گرفتیم برای تأمین برق در آینده برای تولید آن در نیروگاه هسته‌ای اقدام کنیم و با استناد به خاطراتم می‌گویم که 14 شهریور 1361 یک جلسه مشورتی با حضور رئیس‌جمهور و نخست وزیر وقت داشتیم که تصمیم گرفتیم پیگیری کنیم تا یک واحد نیروگاه بوشهر راه بیفتد. آن سال‌ها ذهنیت همه ما این بود که ما باید خود را به عوامل بازدارنده مسلح کنیم. چون بنا نبود جنگ تمام شود و در سیاست‌های دفاعی هم این سخن امام راحل مدنظر داشتیم که اگر این جنگ بیست سال هم طول بکشد، برای فعالیت‌های هسته‌ای هم مشکلی با آژانس بین‌المللی نداشتیم. چون عضو آژانس بودیم و آنها هم می‌آمدند و گاهی اشکالاتی می‌گرفتند که آقای امراللهی و رفقایش می‌رفتند و جواب می‌دادند. در زمان انجام کارهای مقدماتی هیچ وقت آژانس مزاحم ما نشد. البته کمکی هم نکردند. کره شمالی از کشورهایی بود که در این کار یک مقدار جلوتر بود. آنها پیشنهادهایی به ما می‌کردند، اما هیچ وقت به مراحل و جاهای عملیاتی نمی‌رسید. چینی‌ها و کره‌ای‌ها آماده بودند که در حد کارهای پزشکی مثل دارو و رادیوم با ما همکاری کنند. در همان ایام برای کارهای مطالعاتی، مسأله لیزر را در امیرآباد دنبال کردیم که روس‌ها هم کمک می‌کردند و به غنی سازی رسیده بود. بعضی از دانشمندان هسته‌‌ای در زمان شاه تحصیل کرده بودند، انواع رشته‌ها در ذهن ما بود که خیلی جزییات دارد. آقای امراللهی جزییات را می‌داند. من کلیات را می‌گویم. چون مسؤولیت مستقیم نداشتیم و به عنوان مسؤولان نظام و روسای قوا کلیات را تصویب می‌کردیم و جزییات را به مسؤولان اجرایی می‌سپردیم.

آیت الله هاشمی می افزاید:

لزومی نداشت به طرف مسایل هسته‌ای نظامی برویم. نمی‌خواستیم بمب اتمی بسازیم، ولی با دانش آن که بومی شده بود، غربی‌ها می‌ترسیدند که امکانش را داشته باشیم. در مسأله هسته‌ای عملاً به جایی رسیده بودیم که می‌بایست به فکر دستاوردهای صلح‌آمیز باشیم و همزمان غنی سازی هم داشته باشیم. این موضوع، مسایل جزیی دیگری هم داشت که مثلاً بحث معدن بود. خیلی به ما مراجعه می‌شد که بعضی‌ها می‌گفتند که 90 درصد یا 100 درصد اورانیوم غنی شده می‌دهیم. بعضی‌ها می‌گفتند ما بمب و بعضی‌ها می‌گفتند ما تکنولوژی می‌دهیم. این کار دلال‌ها بوده که نوعاً هم جاسوس بودند و می‌خواستند ببینند که ما دنبال چیزی هستیم یا نه. ممکن است در اینجا مأموران ما مقداری پیش می‌رفتند، اما هیچ وقت عملی نشد.

آیت الله هاشمی در فرازی دیگر از مصاحبه گفته است:

همان‌گونه که گفتیم، اوایل که شروع کردیم، در جنگ بودیم و دنبال این بودیم که چنین امکانی (نه چنین سلاحی) برای روزی که دشمن ما بخواهد از سلاح هسته‌‌ای استفاده کند، داشته باشیم. چنین تفکری بود. اما هیچ وقت جدی نشد. ولی استفاده‌های غیر نظامی را جدی گرفته بودیم و هزینه هم می‌کردیم و در خیلی جاها کار کردیم. در انواع مختلف کار کردیم و آموزش زیادی دادیم. دانشجو فرستادیم و دانشمند دعوت کردیم. خیلی از این کارها را کردیم. اساس دکترین ما استفاده صلح‌آمیز هسته‌ای بود. گرچه هیچ‌وقت از ذهن ما بیرون نمی‌رفت که اگر روزی بنا باشد خطری ما را تهدید کند و ضرورتی باشد، امکان اینکه به طرف دیگر هم برویم، داشته باشیم. ولی برنامه‌ای نداشتیم که برویم و هیچ‌وقت نرفتیم. بی دلیل هیاهو شد. بعد از دولت من غربی‌ها یک دفعه دیدند که ما در بخش‌های مختلف جلو رفتیم. من آن‌ قدر علاقه‌مند بودم که وقتی روزهای آخر دولت من رسید با خط خودم که تایپ هم نکردم، 25 میلیون دلار را برای آب سنگین نوشتم که آن موقع در اراک نبود و بنا بود در الموت قزوین باشد. تا آن زمان پیشرفت کندی داشتیم، در دولت آقای خاتمی اعلام کردند که ما وارد باشگاه هسته‌ای شدیم. یعنی آن موقعی بود که اولین نمونه‌ی آزمایشگاهی را گرفته بودیم. به نظرم اینها هم بی‌دلیل هیاهو کردند. علتش این بود که منافقین قبلاً گزارش دروغی از نطنز که ما هنوز مشغول حفاری در سایت بودیم و بنا بود زیرزمین بسازیم، دادند و هیاهوی جهانی شروع شد. غربی‌ها بهانه کردند که به آژانس اعلام نشده و باید به سازمان بین‌المللی هسته‌ای‌ می‌گفتیم، شروع به هیاهو کردند. از آن به بعد بود که آنها با بهانه عدم شفاف سازی در مسیر حرکت ما سنگ‌اندازی کرده‌اند.

****

حال اذهان منصف باید قضاوت کنند کجای این حرف ها به معنای حرکت در مسیر ساخت سلاح هسته ای بوده است؟ آیا امکان دوگانه کاربرد انرژی هسته ای امری پنهان است؟ آیا در این مصاحبه به دکترین غیرنظامی ایران از ابتدا اشاره نشده است؟

آیا یک دیدار انجام نشده با یک دانشمند هسته ای در پاکستان چون او بمب اتم پاکستان را ساخته بوده معنای بمب اتم ایران دارد؟ و دهها سوال بی پاسخ دیگر که رسانه های صهیونیستی و صدای آمریکا و دیگر رسانه های معاند باید پاسخگوی آن باشند.

چنانچه در بالا مشاهده می شود مصاحبه شونده با دقت، صراحت و شفافیت به سوال ها پاسخ داده و تاکید فراوان داشته است که هیچ گاه حرکت غیر صلح آمیز هسته ای در ایران در دستور کار عملی قرار نداشته و ندارد که تحریف های صورت گرفته مغایر با این مهم بوده است.

در پایان از برادران و خواهران مشغول در رسانه های داخلی با هر تفکر و تمایلی عاجزانه تقاضامندیم نسبت به استفاده از مطالب و تحلیل های مغرضانه شماری از رسانه های خارجی در فضای داخلی قدری هوشیارتر بوده و منافع ملی را فدای رقابت های سیاسی با افراد و جریان ها نکنند.

شایان ذکر است شب گذشته برنامه خبری 20.30 ضمن پرداخت به این موضوع به آیت الله هاشمی تذکر داد متوجه اظهار نظرهای خود باشند